یک شرکت دانش‌بنیان موفق به صادرات مواد استحصال شده از گیاهان دارویی، به کشور ژاپن شد. تولید ماده داوانون از منابع گیاهی و استحصال ماده کورکومین از گیاه زردچوبه از جمله محصولات این شرکت است.

افزایش کیفیت و کمیت محصولات کشاورزی با توسعه فناوری‌های جدید فراهم می‌شود و در همین راستا دستگاه خشک‌کن اسانس‌گیر و عرق‌گیر همزمان با خشک‌کردن میوه‌ و گیاهان دارویی را ساختیم.

ویتنام کشوری در جنوب شرقی آسیا با مساحتی حدود ۳۱۲ هزار کیلومتر مربع می باشد. ویتنام با جمعیتی در حدود ۹۷ میلیون نفر، پانزدهمین کشور پرجمعیت جهان به ‌شمار می‌رود.
از لحاظ تنوع زیستی، ۱۲۰۰۰ گونه گیاهی در ویتنام وجود دارد که ۴۰ درصد آن ها بومی این کشور هستند. ویتنام بیش از ۲۰۰۰ گونه گیاه دارویی دارد که به طور رایج در داروهای گیاهی به کار می روند. ۱۵۰ تا ۱۸۰ محصول دارویی حاصل از گیاهان دارویی وجود دارد که در بیمارستان های طب سنتی با پزشکان محلی مورد استفاده قرار می گیرد. در سال ۱۹۶۱، موسسه مواد دارویی (IMM) تأسیس شد که مرکز اصلی تحقیق و توسعه گیاهان دارویی و معطر می باشد. IMM چند گونه غیر بومی گیاهان دارویی و معطر را به کشور آورده است و حدود ۷۰ درصد آن ها سازگار شده اند و تحت شرایط اقلیمی ویتنام رشد می کنند.
راهنمای دارویی ویتنام در سال ۲۰۰۲ منتشر شد و حاوی ۶۷۸ مونوگراف می باشد. گروه داروشناسی دانشگاه هانوی در حال تحقیق بر روی درخت دارچین است و این درخت را برای توسعه و گسترش درختکاری در جنگل های این کشور پیشنهاد کرده است. ویتنام یک سیستم طب سنتی منحصر بفرد دارد که نقش مهمی در مراقبت بهداشتی ملی دارد بویژه برای جوامع فقیری که در نواحی دور دست زندگی می کنند. طب سنتی ویتنام سابقه طولانی دارد که تنوع فرهنگی کشور را نشان می دهد. ۵۴ اقلیت نژادی در نواحی کوهستانی این کشور زندگی می کنند که از دانش طب سنتی استفاده می کنند.
حدود ۴۰۰۰ نوع داروی متفاوت شامل داروهای شیمیایی و گیاهی در این کشور تولید می شود. در شمال ویتنام، برآورد شده است که ۸۰ تا ۹۰ درصد گیاهان دارویی تولید شده به صورت تازه یا عصاره و اسانس صادر می شوند و تنها ۱۰ تا ۲۰ درصد در داخل کشور مصرف می شود. از مجموع تولید گیاهان سنتی، ۳۰ تا ۴۰ درصد داروهای تقویتی می باشد که بخش عمده داروهای صادراتی را شامل می شوند. چند گونه از جمله رازیانه، هل، دارچین به کشور چین و سایر کشورهای دیگر صادر می شوند. بیش از ۸۰ درصد محصول هل از جنگل های این کشور جمع آوری می شود. این گیاه بیشتر به چین و ژاپن صادر می شود.

تولید گیاهان دارویی به عنوان میراث منطقه‌ای اقلیم کویری سبزوار، در حوزه تجارت جهانی دارای اهمیتی درخور است که به عنوان یکی از ظرفیت های مهم منطقه در اقتصاد و ایجاد اشتغال مورد توجه قرار گرفته است.

لبنان کشوری کوچک و کوهستانی در غرب آسیا است که در سواحل شرقی دریای مدیترانه واقع شده است. پنج درصد از مساحت این کشور از جنگل ها و پوشش های گیاهی پوشیده شده است که این جنگل ها منابع ارزشمندی از گیاهان دارویی و معطر را دارا می باشند.
در لبنان حدود ۲۳۶ گونه از گیاهان وحشی(خودرو) و کشت شده وجود دارد که ۲۹ گونه آن در معرض خطر انقراض قرار دارد. گیاه Ferula hermonis Boiss که در کوه Kekmel رشد می کند برای درمان و بهبود شرایط سلامت جنسی کاربرد دارد که در معرض خطر انقراض است. گیاهان معطر و دارویی در رژیم غذایی روزانه مردم لبنان مورد استفاده فراوان قرار می گیرد. بطور مثال گیاه مرزنجوش با سماق، کنجد و روغن زیتون مخلوط می شود و کاربرد فراوان دارد. آب خیار وحشی نیز برای درمان هپاتیت مورد استفاده مردم قرار می گیرد.
طب سنتی به طور کلی توسط افراد مسن در مناطق روستایی استفاده می شود. وزارت بهداشت و درمان این کشور در حال همکاری با سازمان های مختلف غیر دولتی و سازمان های بین المللی (WHO, UNICEF) برای بهبود سیستم های بهداشتی و درمانی ملی این کشور است. آموزش بهداشت در برنامه درسی مدارس این کشورگنجانده شده است. یکی دیگر از فعالیت های مهم کشور لبنان، آموزش و توسعه نیروی انسانی درمانی و بهداشتی برای قرار دادن پرسنل در سراسر کشور بوده است.
در اوایل ۱۹۹۰، دولت لبنان از طریق وزارت کشاورزی به دنبال راه اندازی یک پروژه برای پیدا کردن جایگزین کشت گیاه شاهدانه در دره بکا بوده است. دولت لبنان برای حفظ منابع طبیعی خود تصمیماتی اتخاذ کرده است که از گیاهان دارویی و معطر حفاظت شود و بهره برداری از آنها کنترل شده باشد.
بیش از ۹۰ درصد داروهای مصرفی در لبنان وارداتی هستند. ارزش داروهای وارداتی در سال ۲۰۰۰ حدود ۲۸۰ میلیون دلار بوده است. تاثیر ۶ کارخانه داروسازی داخلی بر اقتصاد این کشور فقط ۶ تا ۷ درصد بوده است. براساس ارقام سال ۱۹۹۴ ارزش بازار گیاهان دارویی و معطر جنگلی ۶/۱۸ میلیون دلار بوده است.
فقدان کاربرد فناوری های مناسب کشاورزی، فعالیت های گسترده جنگل زدایی و تخریب منابع طبیعی، استفاده بیش از حد از محصولات شیمیایی، چرای بیش از حد دام ها، توسعه شهرنشینی، واردات بیش از حد، نبود تضمین کیفیت محصولات گیاهی و عدم تلاش دولت در توسعه صنعت بومی دارویی از جمله موارد عدم توسعه کشت گیاهان دارویی و معطر در این کشور است.

سیر یک محصول استراتژیک و مهم با سودآوری ارزی بالا برای کشور محسوب می‌شود که کشت آن با وجود فراهم بودن شرایط آب و هوای مناسب در آذربایجان غربی، مورد غفلت کشاورزان این استان قرار گرفته است.

استاندار چهارمحال و بختیاری گفت: این استان در تولید گیاهان دارویی ظرفیت مناسبی دارد و باید زنجیره تولید در این حوزه تکمیل شود.

مدیر جهاد کشاوزی شهرستان نکا از صادرات ۲۵۰۰ کیلوگرم گل گاوزبان از این شهرستان به کشور پاکستان و همچنین تولید سالانه ۱۰۰۰ تن تمشک جنگلی در منطقه خبر داد.

مدیر صنایع فرآوری جهاد کشاورزی خراسان جنوبی بیان کرد: از آغاز امسال حدود ۴۲۰ تن فرآورده از گیاهان دارویی در خراسان جنوبی تولید شده است.

رییس سازمان جهاد کشاورزی قزوین گفت: ایستگاه گیاهان دارویی در روستای زرآباد الموت علاوه بر امکان فعالیت‌های کشاورزی می‌تواند به قطب گردشگری استان تبدیل شود.