در ایران علیرغم کشت دیرینه برخی گیاهان دارویی مانند زیره سیاه، زیره سبز، زعفران، عناب، زرشک، سیر،حنا، گل محمدی و رناس و لزوم زراعی نمودن گیاهان دارویی دیگر متأسفانه پژوهش با موضوع زراعت گیاهاندارویی بر مبنای گونههای موجود در کشور و نیاز زارعین و باغداران مورد بیمهری واقع شده است. نتایج تحقیقاتمتخصصین داخلی نیز در اختیار همگان قرار نگرفته است بنابراین یکی از حلقههای مفقود تولید و فرآوری گیاهاندارویی عدم دسترسی علاقمندان به اینگونه مطالب است..
رییس مرکز تحقیقات منابع طبیعی و امور دام استان سمنان، همزمان با آغاز هفته پژوهش، گفت: در هفته پژوهش دو پروژه استخر دو منظوره ذخیره آب و پرورش ماهی و یک سیستم آبیاری تحت فشار«سنتر پیوت» در این استان افتتاح میشود.
شیرین بیان گیاهی است چند ساله و دارای ساقهای به طول ۵/۰ تا یک متر که در محیطهای مساعد به ارتفاع ۲ متر میرسد. برگ های آن متناوب، مرکب از ۴ تا ۷ زوج برگچه با یک برگچه انتهایی کدر و سبز رنگ میباشد. گلهای آن نامنظم به رنگ بنفش، سفید، زرد است که روی یک پایه از کنار برگها میروید. طول گلها به بیش از ۱ سانتیمتر میرسد. میوهای نیام به رنگ خرمایی و محتوی ۳ ـ ۶ دانه لوبیایی شکل (گاهی کمتر) و به رنگ قهوهای روشن دارد. که به طول ۲ـ۳ سانتیمتر میباشد. طرفین میوه باریک و کم و بیش نوک تیز میشود.
برگ ها و پیکر رویشی این گیاه دارای خاصیت تب بر، مسکن، ضدنفخ، کمک کننده به هضم غذا، آرامش بخش و … هستند. چای به لیمو فوق العاده آرام بخش و تسکین دهنده اعصاب است. اسانس این گیاه در صنایع غذایی و در تهیه ی انواع عطر و ادکلن بسیار کاربرد دارد.
در این مقاله به اهمیت گیاهان دارویی و اسانس های گیاهی در ایران و لزوم توجه به تولید و کشت و کار گیاهان دارویی پرداخته شده است.
چای به لیمو فوق العاده آرام بخش و تسکین دهنده اعصاب است. اسانس این گیاه در صنایع غذایی و در تهیه ی انواع عطر و ادکلن بسیار کاربرد دارد.
گیاه باریجه از گیاهان مهم مرتعی ودارویی و صنعتی می باشد ودر مناطق کوهستانی وییلاقی ایران می روید. و به طور کلی در مناطق کوهستانی که بیشتر نزولات به صورت برف است ، رویش دارد.
از دیرباز خواص گیاهان دارویی برای انسانها شناختهشده و باتوجه به تنوع آب وهوایی کشت انواع گیاهان دارویی و معطر در آداب و رسوم ایرانیان سابقه طولانی دارد.
در این پست کتابهای کاربردی و مفید در زمینه گیاهان دارویی معرفی شده اند.
گلمحمدی (به زبان بومی قیزیل گول یا گل سرخ) یکی از یادگاران ارزشمند مردم بومی منطقه اسکو به خصوص روستاهای عنصرود و گونبرف در دامنههای سهند است که طی ۱۵ سال گذشته با برگزاری جشنوارهی برداشت گلمحمدی موجب معرفی هر چه بیشتر محصول منطقه میشوند.