اسانس ها ترکیبات شیمیایی پیچیده ای هستند که اغلب دارای یک یا چند جزء اصلی در ترکیب شان هستند که عامل اصلی طعم و بوی  آنها می باشد.

موارد مصرف اسانس ها: اسانس ها دارای مصارف عمده ادویه ای، دارویی و عطرسازی هستند.

تنوع گیاهان حاوی اسانس: مطرح کردن مسائل اکوفیزیولوژیک گیاهان اسانس دار در یک فرمول کلی و عمومی کاری مشکل است؛ زیرا از یک طرف دارای چرخه زندگی و مورفولوژی بسیار متنوعی (یکساله ها و چندساله های علفی تا چند ساله های چوبی کوتاه عمر و بوته ها و درختان) هستند و از طرف دیگر این گروه دارای واریته های واقعی اندکی هستند. اغلب واریته های مشهور، حاصل انتخاب ساده هستند و تا حد معینی تنوع از نظر شکل، فیزیولوژی، بخصوص شیمی اسانس تولید شده را بروز می نمایند.

گسترش تنوع مورفولوژیکی و شیمیایی گونه های تولیدکننده اسانس و براساس شواهد بدست آمده از آزمایشات مختلف روی این موضوع ثابت کرده که گونه های گیاهی تولیدکننده اسانس از طریق تغییرات دائمی، خود را به عوامل محیطی جدید سازگار می کنند. نتایج بعضی تحقیقات شواهدی را فراهم نمود که پراکنش و شیمی بعضی گونه ها تحت تأثیر عوامل محیطی (که عمدتاً تشعشع، دما و آب هستند)قرار گرفتند. در بعضی مشاهدات نشان داده شده که بطور کلی گیاهانی که در نواحی با پتانسیل آب خاک بالاتر رویش یافته اند (تنش کمتر) دارای عملکرد اسانس بالاتری در واحد برگ و یا وزن خشک گیاه هستند. بطور خلاصه، براساس یکسری آزمایشات می توان گفت در یک گونه به تنهایی، چندین شیمیوتیپ معین از نظر ژنتیکی وجود دارد. تغییر در میزان آب و دما می تواند هم بر مجموع عملکرد اسانس برداشت شده و هم بر ترکیب اسانس، اثر بگذارد. استفاده از موادی نظیر تنظیم کننده های رشد، علفکش ها و قارچکش ها روی اندام هوایی، نه تنها باعث تغییر در رشد و نمو گیاه می شود بلکه فعالیت آنزیم های دخیل در سنتز مونوترپن ها را نیز تغییر می دهد.

منبع:

بقالیان، کامبیز.، نقدی بادی، حسنعلی. ۱۳۷۹٫ گیاهان اسانس دار. نشر اندرز، «شرکت تعاونی اندیشه نگار پویا». ۲۳۷ ص.