حفظ و نگهداری گیاهان دارویی خشک شده تنها در اماکن خشک امکان پذیر است و تهویه اماکن مذکور نیز باید به صورت جریان هوای خشک و عاری از هرگونه رطوبت باشد.

نگهداری مواد دارویی در انبار های نامناسب و مرطوب حتی برای مدت کوتاه نیز جایز نیست و بر کیفیت دارو تأثیر منفی سریع دارد، زیرا پیکرهای خشک شده گیاهان دارویی در مدت کوتاهی قادر به جذب رطوبت از محیط اطراف خود می باشند.

علاوه براین، انبارهای مخصوص حفظ و نگهداری مواد دارویی باید کاملاً تمیز و عاری از هرگونه باکتری باشد. از این رو، توصیه می شود این گونه انبارها با مواد مناسب ضدّعفونی شوند و سپس مورد استفاده قرار گیرند.

در انبار کردن مواد دارویی مختلف مجاور یکدیگر نیز باید بسیار دقت نمود تا گیاهان دارویی محتوی مواد سمّی (نظیر شابیزک، تاتوره، بذرالبنج و …) با گیاهان دارویی محتوی مواد غیر سمّی درکنار هم و در یک مکان نگهداری نشوند؛ زیرا در این صورت ممکن است به واسطه انتقال و مخلوط شدن موادّ سمّی و غیر سمّی با یکدیگر، مواد دارویی غیر سمّی، هم زیان آور و مسمومیت زا گردند.

از انبار کردن مواد دارویی غیر سمّی که حاوی بوی تند و نامطبوع می باشند (نظیر ریشه سنبل الطیب) در کنار مواد دیگر نیز باید اجتناب نمود.

معمولاً کیفیّت پیکر رویشی اکثر گیاهان دارویی (بخصوص آن ها که حاوی ساپونین می باشند) بر اثر مرور زمان کاهش می یابد؛ از این رو همواره توصیه می شود پیکر رویشی گیاهان دارویی، به ویژه پیکر رویشی گیاهانی که به صورت دم کردنی مورد استفاده قرار می گیرند، بیش از یکسال در انبار نگهداری نشود.

منبع:

امیدبیگی، رضا. ۱۳۹۲. تولید و فرآوری گیاهان دارویی. جلد اول. انتشارات به نشر (انتشارات آستان قدس رضوی). صفحه ۲۷۳٫