از آنجایی که روش استخراج اسانس به روش تقطیر نوبتی از کارایی بالایی برخوردار است، همواره برای استخراج اسانس ها از این روش استفاده می شود. در مقیاس نیمه صنعتی، معمولاً از دیگ هایی با ظرفیت سه تا پنج متر مکعب استفاده می شود. اگرچه می توان از دیگ هایی با ظرفیت بالاتر نیز استفاده نمود.

استفاده بیش از ظرفیت از دیگ بخار، کار درستی نیست. زیرا، در حرکت بخار داخل آن اشکال ایجاد نموده و مشکلاتی را در استخراج اسانس به وجود می آورد.

در صورت استخراج اسانس از اندام های مختلف (نظیر پیکر رویشی، میوه ها، ریشه ها و …) باید از مقادیر مختلفی در هر متر مکعب از حجم دیگ استفاده کرد.

پس از تکمیل ظرفیت دیگ، در آن را بسته، لوله ی بخار را به سرد کن وصل می نمایند. پس از به کار افتادن دستگاه مولّد بخار و ورود بخار به دیگ، از آن جا که بخار به فضای بزرگی وارد می شود، فشار آن از ۴۰۰ تا ۷۰۰ کیلو پاسکال، به ۱۰ کیلو پاسکال کاهش می یابد.

همچنین، براثر برخورد بخار با اندام های سرد گیاه، دمای آن از ۱۵۰ درجه تا ۱۷۰ درجه سانتی گراد، به ۱۰۰ درجه سانتی گراد کاهش می یابد. به هرحال، پس از ورود متناوب بخار به دیگ، دمای موجود در داخل آن در ۱۰۰ درجه سانتی گراد ثابت باقی می ماند.

سرعت حرکت بخار در داخل دیگ متفاوت است و به درجه حرارت و شدت حرکت بخار بستگی دارد. سرعت حرکت بخار، معمولاً بین چهار تا هشت متر در دقیقه است. ولی سرعت حرکت بخار در دیگ های بخاری که به منظور استخراج اسانس ساخته می شود، ۴ تا ۸ متر در کمتر از یک دقیقه می باشد. در این شرایط، ذرّات کوچک اسانس همراه با ذرّات بخار آب کمتر از یک دقیقه از محیط خارج می شود.

سیستم استخراج اسانس به روش تقطیر نوبتی

منبع:

امیدبیگی، رضا. ۱۳۹۲. تولید و فرآوری گیاهان دارویی. جلد اول. انتشارات به نشر (انتشارات آستان قدس رضوی). صفحات ۲۵۱-۲۵۲٫