به گزارش شبکه خبری آموزشی گیاهان دارویی به نقل از ایسنا، مهندس محسن پویان با اشاره به این‌ که آقطی را با نام‌ هایی چون خمان کبیر، آقطی سیاه، سبوقه، تِر، دارگن، انگور کولی و خمان می‌شناسند، گفت: طبیعت این گیاه سرد و خشک است.

وی با اشاره به این‌ که گل های این گیاه مدر، معرق و تب بر است و در بیماری های سیفلیس و روماتیسم کاربرد دارد، بیان کرد: میوه و پوست ریشه آن ملین است و میوه و ریشه آن خاصیت مسهلی دارد.

مدیر مجتمع تحقیقات گیاهان دارویی جهاددانشگاهی خراسان جنوبی با بیان این‌که، ریشه ساییده آن برای ترمیم استخوان شکسته مفید است و دمکرده آن برای رفع سستی رحم نافع است، ادامه داد: مصرف خوراکی و استعمال میوه آن برای سیاه کردن و جلوگیری از ریزش مو مفید است و برگ آن بند آورنده خون ریزی است.

مهندس پویان با بیان این‌که برگ و گل آقطی را به صورت دم کرده یا بخور در سرماخوردگی استفاده می کنند، ادامه داد: این گیاه در بیماری آنفولانزا کاربرد دارد.

مدیر مجتمع تحقیقات گیاهان دارویی جهاددانشگاهی خراسان جنوبی درباره میزان مصرف گیاه گفت: برای استفاده از ریشه و برای تعریق مقدار ۱ تا ۱۰ گرم از گیاه خشک را می توان خورد و جوشانده گل های تازه آن به میزان ۱۵ تا ۳۰ گرم در یک لیتر آب تهیه می‌شود.

به گزارش روابط عمومی جهاددانشگاهی خراسان جنوبی، پویان یادآور شد: برای دمکرده آن از یک قاشق غذا خوری ماده خشک گیاه در یک لیتر آب جوش استفاده می‌شود و مقدار خوراک مجاز آن ۲ تا ۴ گرم به‌صورت دمکرده و سه بار در روز می‌باشد.