مقاله: ارزیابی ریز ازدیادی گیاه دارویی مرزه خوزستانی (Satureja khuzistanica)

بهمن زاهدی – استادیار گروه علوم باغبانی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه لرستان، خرم آباد

  امیر صحرارو – استادیار گروه علوم باغبانی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه گیلان، رشت

چکیده:

به منظور مطالعه ریز ازدیادی گیاه مرزه خوزستانی، بذور این گیاه در محیط کشت موراشیگ و اسکوگ (MS) نیم غلظت کشت و سپس گیاهچه ها واکشت شدند. پس از آن نمونه ها در سطوح مختلف هورمون های BA و Kinetin، به صورت منفرد یا در ترکیب با IBA کشت شدند. نتایج نشان داد، بیشترین میزان پرآوری (۴/۲ شاخه) در غلظت ۵/۰ میلی گرم در لیتر IBA و ۳ میلی گرم در لیتر BA مشاهده شد. در بخش طول شاخه، طویل ترین شاخه ها (۷۶/۵ سانتی متر) در غلظت ۵/۰ میلی گرم در لیتر IBA و ۵/۱ میلی گرم در لیتر BA به دست آمد. بیشترین درصد ریشه زایی (۲/۸۵ درصد) در محیط کشت MS با ۴/۱ غلظت نمک به دست آمد. بیشترین تعداد ریشه (۳/۱۲) با طول ۵۵/۱ سانتی متر ریشه، در محیط کشت MS با ۲/۱ غلظت نمک، به دست آمد. بیشترین درصد ریشه زایی (۳/۶۴ درصد) در غلظت ۲۵/۰ میلی گرم در لیتر IBA و بیشترین تعداد ریشه (۴/۸ و ۷/۷)، به ترتیب در غلظت های ۲۵/۰ و ۵/۰ میلی گرم در لیتر IBA، به دست آمدند. در مجموع می توان تیمار ۲۵/۰ میلی گرم در لیتر IBA به همراه ۳ میلی گرم در لیتر BA را به منزله مفید ترین ترکیبات هورمونی برای ریزازدیادی مرزه خوزستانی نام برد.