به گزارش شبکه خبری آموزشی گیاهان دارویی به نقل از خبرگزاری مهر شهرستان بروجرد به‌عنوان یکی از ظرفیت‌های بالقوه طبیعی در منطقه زاگرس با دارا بودن تنوع پهنه‌های جغرافیایی ازجمله دشت، تپه، کوه و کوهپایه  و… توانسته گیاهان دارویی فراوانی را در دل خود پرورش دهد.

این تنوع به نحوی است که طبق آخرین آمارها بیش از ۱۷۰ گونه گیاه دارویی در منطقه بروجرد رویش دارد.

با عبور از دشت‌ها و تپه‌ها در زیر پایمان صدای گیاهان خشک‌شده‌ای را می‌شنویم که گاهی بر لباسمان تنیده می‌شوند و ما با تمام توان سعی در دور کردن آن از خود را داریم غافل از آنکه آن گیاه می‌تواند معجزه‌ای در درمان و سلامت جامعه باشد و بسیاری از داروهای شیمیایی پرادعای امروزی را در رقابت درمان بیماری مغلوب کند.

کوه و دشت و عبور دل‌نشین رودخانه‌ها فضایی را به وجود آورده که بسیاری از گیاهان دارویی ازجمله «کنگر»، «به‌لیمو»، «خاکشیر»، «زرشک»، «شیرین‌بیان»، «کتیرا»، «سیاه‌دانه»، «بابونه» و…توانسته‌اند هم‌زیستی شگفت‌انگیزی را در کنار هم داشته باشند.

حکیم خیراندیش، پدر طب ایرانی اسلامی در این رابطه به خبرنگار مهر گفت: منطقه بروجرد بیش از۷۰ درصد از گیاهان دارویی مشترک در استان‌های مختلف کشور را در خود جای‌داده است که این نشان از یک اقلیم برجسته در این منطقه دارد،  پهنه‌ای که توانسته کوه، دره، دشت، تپه و… را در خود جای بدهد.

وی ادامه داد: بارندگی مناسب در این منطقه و وزش باد از چهار سمت این شهرستان موجب شده که مرغوبیت خاصی در گیاهان دارویی این منطقه و اقلیم‌های مشابه آن نسبت به استان‌های خشک و حتی تر کشور وجود داشته باشد.

پدر طب ایرانی اسلامی تصریح کرد برخی از مناطق لرستان، کردستان و آذربایجان دارای چنین اقلیم مناسبی هستند که این به‌نوبه خود یک ظرفیت عظیم است.

خیراندیش، گفت: اگر قرار است که گیاهان دارویی در این مناطق به ظرفیتی اقتصادی تبدیل شود نیاز است اقدامات سنجیده‌ای ازجمله کنترل برداشت برای حفظ گونه‌های موجود، برداشت فصلی مناسب، تبدیل گونه گیاهی به عطرمایه، پودر، عرق و…برای عرضه انجام شود.

وی گسترش دانش طب ایرانی اسلامی را در سطح جامعه ضروری خواند و بیان داشت: علم آنالیز ترکیب گیاهان دارویی، توجه به میزان غلظت داروی گیاهی باید کاملاً با دقت انجام شود تا مقدمات تبدیل‌شدن این ظرفیت به اقتصادی محور انجام شود.

به‌هرروی امید می‌رود با استقبال عموم مردم از طب ایرانی اسلامی و گسترش دانش استفاده از این ظرفیت‌ها و قرار گرفتن آن در دست صاحب‌نظران، این نعمت علاوه بر ایجاد سلامت پایدار در جامعه نقش‌های اقتصادی در تولید ثروت ایفا کند و به‌واقع این‌گونه ویژگی‌هاست که بسترهای فراوانی را برای گردشگری سلامت در بروجرد فراهم آورده است.

استان لرستان به‌عنوان پایتخت ژئو توریسم و به تبع آن بروجرد متأسفانه با همه این ظرفیت‌ها هنوز سرمایه‌های نهفته‌اش در زیر پای رهگذران به‌راحتی له می‌شود و فرصت‌های سرمایه‌گذاری در این منطقه با این همه ویژگی از دست می‌رود.