عضو هیأت علمی پژوهشکده علوم و فناوری مواد غذایی جهاد دانشگاهی خراسان رضوی از تولید مکمل غذایی نسترن کوهی با هدف کاربرد در بیماری‌ های ضدالتهابی در این پژوهشکده خبر داد.

نسترن کوهی از گیاهان دارویی ارزشمندی است که مردم اکثر سرزمین ها از میوه های این گیاه برای درمان بعضی بیماری ها استفاده می کردند.

محققان در پژوهشی تاثیر نسترن کوهی بر برخی دستگاه‌های بدن را مرور کرده‌اند.

درختچه های گیلدیک (نسترن کوهی) در شهرستان نیر به گل نشست.

میوه آن دارای مقدار بسیار زیاد ویتامین ث است. در طب سنتی ایران به کار می‌رود. از مهم‌ترین خواص دارویی آن می‌توان آرامش بخشی و التیام بیماری‌های قلبی را نام برد. مقوی معده، پایین آورنده فشار خون، کم‌کننده قند خون است و درد و ورم کلیه و اسهال را درمان می‌کند.

برداشت سماق و نسترن کوهی از بیش از هزار و ۱۰۰ هکتار رویشگاههای طبیعی استان اصفهان آغاز شد.

به اطلاع متقاضیان محترم می رساند گروه کشت و کار گیاهان دارویی ساران مقداری میوه یا هیپ نسترن کوهی به فروش می رساند. جهت کسب اطلاعات بیشتر با شماره تلفن ۰۹۳۸۰۶۲۶۸۲۲ تماس بگیرید.

رئیس مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی استان اردبیل خاطر نشان کرد: از مهمترین گیاهان دارویی بومی، کم توقع و قابل کشت در شرایط اقلیمی استان می‌توان به رازیانه، مریم گلی، بومادران، نسترن کوهی، اسطوخودوس، مرزه، اسفرزه، زیره، ماریتیغال، آویشن، گل محمدی و سرخارگل و مریم گلی اشاره کرد که می¬توانند در دیم‌زارهای کم بازده که کاشت گندم و جو به دلیل محدودیت منابع آب و خاک توجیه اقتصادی ندارند و نیز برای جلوگیری از فرسایش زمین‌های کشاورزی که در حال حاضر به دلیل کمبود آب کشت نمی‌شوند استفاده گردند.

قرقیزستان کشوری محصور در خشکی در آسیای مرکزی است که مساحت آن در حدود ۲۰۰ هزار کیلومتر مربع بوده و دارای جمعیتی حدود ۶ میلیون نفر می باشد. پایتخت و بزرگترین شهر این کشور بیشکک نام دارد.
حدود ۴ درصد از مساحت قرقیزستان را جنگل تشکیل می دهد. برداشت و جمع آوری گیاهان دارویی توسط مردم بومی از مهمترین فعالیت های این مردم به شمار می رود. این کشور در حدود ۴۵۰۰ نوع گونه گیاهی دارد که ۱۶۰۰ گونه از این گیاهان ارزش اقتصادی و ۲۰۰ گونه آن ارزش دارویی دارد. برخی از گونه های مهم گیاهان دارویی و معطر موجود در این کشور عبارتنداز؛ ارقام زرشک، افدرا، شیرین بیان، گل راعی، سنجد تلخ، علف هفت بند، برگ سنایی، آویشن، پای خر، مریم گلی، مرزنجوش، بومادران، افسنطین، نسترن کوهی و … .
اغلب، گیاهان دارویی توسط مردم روستایی این کشور جمع آوری شده و به مصرف می رسد. در سال ۱۹۹۷، قانون ملی برای استفاده از داروهای گیاهی در این کشور وضع شد. داروهای گیاهی به عنوان داروهای بدون نسخه، مکمل های غذایی و مواد خام گیاهی مورد استفاده قرار می گرفتند. طبق قانون داروهای گیاهی را باید با نسخه های پزشکان خریداری کرد.
تحقیقات محدودی بر روی گیاهان دارویی و معطر در گذشته در قرقیزستان انجام گرفته است. با این حال برخی از پروژه ها به حفاظت، نگهداری گیاهان دارویی و معطر بومی، ارزیابی علمی برای پیدا کردن ترکیبات جدید دارویی و همکاری با دانشگاه و موسسات خارجی صورت گرفته است. قرقیزستان و ازبکستان، در یک پروژه مشترک میان دانشگاه راتگرز ایالت متحده آمریکا و دانشگاه دولتی کشاورزی تاشکند و آکادمی ملی علوم قرقیزستان با یکدیگر همکاری داشته اند، که در آن بیش از ۱۰۰ گونه از گیاهان دارویی جمع آوری شده و برای ارزیابی به ایالت متحده آمریکا منتقل شده است. در سال ۲۰۰۱ نیز چند گونه مختلف گیاه دارویی در مزرعه تحقیقاتی دانشگاه راتگرز نیوجرسی کاشته شده است که هدف از این پژوهش ارزیابی گونه های مختلف گیاهان دارویی در شرایط آب و هوایی نیوجرسی بوده است.
صنعت داروسازی قرقیزستان شامل یک کارخانه داروسازی است که هم داروهای گیاهی و هم سایر داروها را تولید می کند. قرقیزستان بیش از ۹۰ درصد از داروهای خود را واردات می کند. این کشور به منظور توسعه صنعت داروسازی خود در سال ۱۹۹۸ یک کارخانه تولید دارو را تاسیس کرد. این کارخانه به وسیله کمک ۱۰ میلیون دلاری دولت پاکستان تاسیس شد. اطلاعات دقیق در مورد مصرف و تولید داروهای گیاهی در این کشور در دسترس نیست.