تأثیر سطوح مختلف شوری بر میزان آنزیمهای آنتی اکسیدان برگ وخصوصیات فیزیولوژیک گیاه کنجد
چکیده
به منظور بررسی اثر سطوح مختلف شوری بر میزان آنزیمهای آنتی اکسیدان برگ و خصوصیات فیزیولوژیک گیاه کنجد به عنوان شاخصی از مقاومت به تنش شوری، تحقیقی در سال ۱۳۸۴ در گلخانه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه فردوسی مشهد بصورت آزمایش فاکتوریل بر پایه طرح کاملاً تصادفی با سه تکرار به اجرا درآمد. تیمارهای آزمایش شامل ترکیبی از پنج سطح مختلف شوری (۴/۲، ۴/۴ ،۴/۶ ،۴/۸ ،۴/۱۰دسی‌زیمنس بر متر) و چهار توده بومی کنجد (جیرفت، دزفول، مغان و برازجان) بود. با افزایش تنش شوری مقدار هدایت روزنه‌ای، تعرق و میزان آب نسبی برگ در کلیه توده ها کاهش یافت. تأثیر تنش شوری بر میزان آنزیمهای آنتی‌اکسیدان برگ به صورت تغییرات معنی‌دار در مقدار آنزیم سوپر اکسید‌دیسموتاز، کاتالاز و گلوتاتیون ریداکتاز مشاهده شد. فعالیت آنزیم در دوره رشد زایشی افزایش و در مرحله رسیدگی گیاه کاهش یافت. مقایسه میان توده های کنجد نشان داد که با توجه به همبستگی قوی بین میزان آب نسبی برگ و آنزیم سوپراکسیددیسموتاز، توده مغان با کمترین تغییرات در میزان آب نسبی برگ و بیشترین میزان فعالیت آنزیم ، به عنوان توده مقاوم و توده برازجان حساسترین توده نسبت به شوری باشند.
واژه های کلیدی:آنزیمهای آنتی‌اکسیدان، تنش شوری، خصوصیات فیزیولوژیک، کنجد.
دریافت اصل مقاله
https://medplant.ir/?p=4732
