به درستی معلوم نیست گیاهان از چه دوره‎ای به عنوان دارو مورد استفاده قرار می‎گرفته‎اند. گاه اثرات و خواص این گیاهان به‎صورت موروثی و سینه به سینه، از پدر به فرزند منتقل شده و گاه نیز استفاده از این مواد با عقاید و آداب و سنن قومی درآمیخته است و سرانجام با زحمت فراوان و از طریق تجربه‎های درازمدت به برخی از خصوصیات بلند مدت آنها پی برده‎اند.

سازمان بهداشت جهانی(W.H.O) تأکید کرده است که شاید ٨٠ درصد از جمعیت جهان برای مراقبت‎های اولیه بهداشتی ترجیح می‎دهند از گیاهان دارویی استفاده کنند.

به‎طور کلی با تحقیقات کافی در مورد گونه‎های بومی و سازگار هر منطقه درصد موفقیت طرح‎های اصلاح و احیاء مراتع به کمک گونه‎های بومی و سازگار آن منطقه به مراتب بیشتر و بهتر خواهد بود، در این راستا شناخت گیاهان دارویی بومی کشور و یا گیاهانی که با شرایط اقلیمی ایران سازگاری خوبی یافته‎اند، می‎تواند گامی در جهت گسترش این گیاهان باشد. مطالعات اکولوژیکی بر روی گیاهان از جمله مطالعات کاربردی و بنیادی در مدیریت استفاده از گیاهان است.

در این ارتباط گیاه چویل که یک گونه مرتعی بسیار مهم دارای ارزش دارویی و صنعتی در مراتع استان لرستان بوده در منطقه حفاظت شده اشترانکوه حوزه دریاچه گهر مطالعه شده است.

گیاه چویل با نام علمی Ferulago angulata (Schlecht) Boiss. متعلق به تیره Apiaceae می باشد که از زمان های قدیم به صورت سنتی به عنوان مسکن، هضم کننده در درمان کرم های روده مصرف می شد.

لرستان منطقه‎ای کوهستانی بوده که سلسله جبال زاگرس با رشته کوه‎هایی موازی، شمال و شرق آن را در بر گرفته است و وضعیت جغرافیایی این استان به‎گونه‎ای است که هرچه از نواحی شمالی و شرقی به سمت جنوب و غرب پیش می‎رویم، به تدریج از میزان ارتفاع، مقدار بارندگی و رطوبت کاسته می‎شود. موقعیت طبیعی ویژه آن بر تنوع پوشش گیاهی منطقه خصوصا در رابطه با گیاهان دارویی و صنعتی مؤثر بوده و سوابق تاریخی و اجدادی منطقه نشان از استفاده‎های گسترده از گیاهان بومی به عنوان دارو دارد.

گیاه چویل بومی ایران است و در تولید اسانس دارویی، صنعتی و ایجاد اشتغال مولد و افزایش میزان ارزآوری نقش بسزایی خواهد داشت.

علی‎رغم اینکه تحقیقات جامع اکولوژیکی کمتری در رابطه با این گیاه صورت گرفته، لیکن باید زمینه توجه بیشتر به این گیاه مهم دارویی و صنعتی فراهم آید. امید است با توجه به اینکه این گیاه در دسته گیاهان دارویی و عطری قرار دارد و اسانس با ارزشی از آن قابل استحصال است، با شناخت دامنه گسترش اکولوژیکی آن در منطقه، امکان توسعه رویشگاه‎های چویل فراهم آید.

براساس نتایج حاصل از مطالعات انجام شده، گیاه چویل یکی از گونه‎های پایا و دارویی صنعتی از خانواده چتریان است که در منطقه حفاظت شده پراکنش دارد.

بررسی اطلاعات آب وهوا(بارندگی، درجه حرارت و نوع اقلیم) نشان می‎دهد که چنانچه منطقه‎ای میزان بارندگی آن ۸۲۵٫۶ میلی‎متر، درجه حرارت متوسط سالیانه ۱۳٫۱۵سانتیگراد و نوع اقلیم آن مرطوب سرد باشد، آن منطقه می‎تواند به عنوان رویشگاه پتانسیل که توان تامین نیازهای اکولوژیک چویل را دارد، مطرح ‎شود.

نتایج حاصل از بررسی تراکم، تولید و درصد پوشش چویل در جهات مختلف دامنه نشان می‎دهد که گیاه مورد مطالعه در دامنه‎های شمالی، غربی و شمالی‎غربی از نظر فاکتورهای مورد نظر دارای بیشترین مقدار است.

همچنین نتایج حاصل از بررسی تراکم، تولید و درصد پوشش چویل در طبقات مختلف شیب نشان می‎دهد این گیاه در طبقات مختلف شیب حساسیت قابل ملاحظه‎ای دارد، لیکن می‎توان گفت که در طبقات شیب ۱۲-۱۵ و ۱۵-۲۰ درصد، چویل بیشتر رویش دارد. نتایج حاصل از بررسی تراکم، تولید و درصد پوشش چویل در طبقات مختلف ارتفاعی نشان می‎دهد که بیشترین فراوانی چویل مربوط به طبقه ارتفاعی بالاتر از ۲۰۰۰ متر است.

پراکنش این گیاه در ارتفاعات بالاتر و عدم توجه دام به آن به نظر می‎رسد تنها عامل محدودکننده آن ارتفاع است. نتایج حاصل از بررسی خاک نشان می‎دهد که چویل خاکی با بافت لومی شنی را ترجیح می‎دهد.