نام فارسی: بَسفایج، بسپایک، بسپایچ

نام انگلیسی: Polypody

نام علمی:  Polypodium vulgare

خانواده: Polypodiaceae

خواص درمانی: ضد کرم، ضد روماتیسم، ضد درد موضعی، صفراآور، ادرارآور، ملین، مسهل، تسکین‌دهنده دردهای سینه در سرماخوردگی، تقویت‌کننده قوای جنسی، اشتهاآور، درمان سوءهاضمه، درمان آسم، برونشیت، سرفه، گلودرد و تنگی  نفس، درمان ترک دست و زخم بین انگشتان، تسکین درد معده، زخم گلو، سینه پهلو و کهیر.

• ضماد آن سبب رفع درد عصب و شقاق بین انگشتان، رفع التهابات و ورم‌ها می‌شود.
• عرق ریزوم‌های بسفایج، برای رفع تب و لرز استفاده می‌شود.

ماده مؤثّره: اسانس، تانن‌، قند، گیکوزیدی به نام پُلی‌پودین، گلی‌سریزین، مانیتول، پروتئین، نشاسته، کربوهیدرات، گلی‌سریزیک اسید، اسیدهای چرب بوتیریک، سالیسیلات متیل (ضد درد موضعی)، استر، رزین‌، ساپونین اوسلادین (مزه شیرین ریزوم)، پتاسیم، سدیم، کلسیم، منیزیم، منگنز، آلومینیوم، آهن، باریوم، اسیدهای گیاهی از جمله: سیتریک، مالیک، کلروژنیک، کافئیک و آسکوربیک، اسیدهای چرب مانند: پالمیتیک، اولئیک و لینولئیک.

اندام مورد استفاده: برگ و ریزوم.

اشکال دارویی موجود: از ریزوم‌های خشک می‌توان به صورت جوشانده، چای، دم‌کرده، عرق گیاه و شربت استفاده نمود.

نکات مهم: مصرف در حد دارویی فاقد عوارض جانبی می‌باشد.

• ریزوم‌ها حتما به صورت خشک شده مصرف شوند، آنزیمی به نام تیامیناز سبب تجزیه ویتامین B₁ می‌شود، اما خشک نمودن ریزوم‌ها و حرارت این آنزیم را از بین می‌برد.
• حتما برای مصرف دارویی از این گونه استفاده شود، گونه‌های دیگر دارای مواد سرطان‌زا هستند.
  

  گیاه بسفایج

  

  ریشه گیاه بسفایج

   

پونه پورامینی (کارشناس ارشد گیاهان دارویی)

منبع: ۱- گیاهان دارویی و گیاه درمانی، تالیف دکتر محمدحسین صالحی سورمقی، انتشارات دنیای تغذیه، تابستان ۱۳۸۹.