به گزارش شبکه خبری گیاهان دارویی و ترکیبات طبیعی به نقل از ایسنا، دکتر مهدوی عضو هیأت علمی دانشگاه ایلام گفت: زالزالک، ولیک، تفاح البری، زعرورالادویه، وملاویلک، گویج، گتو، کوت کوتی، کمار، ولک، گوژ، کویچ و کرجیل نامهای محلی مختلف برای گونههای مختلف جنس زالزالک است که در ایلام گویج رایجترین نام برای این میوه طبیعی است.
این استاد دانشگاه با بیان اینکه در کتب گیاه شناسی قدیم، به این میوه “زعرور” اطلاق میشد و در برخی نقاط کشور به آن دولانا میگویند، گفت: زالزالک از زمانی بر این میوه گذاشته شد که فروشندگان دورهگرد آن را بچه زال تصور کردند، چون در فارسی به میوه درخت سدر بستانی “کنار” و به نوع کوهی آن “زال” میگویند و به دلیل شباهتی که با هم دارند، عدهای آن را بچه زال و زالزالک نامیدهاند که این نام هم اکنون مرسوم شده است.
مهدوی ادامه داد: زالزالک هر چند یک میوه ایرانی و بومی کشور عزیز ما است، ولی از قدیم علاوه بر ایران، در قسمتهای مختلف اروپا و آسیا نیز کاشته میشده است.
ایشان در مورد موارد مصرف و خواص دارویی زالزالک گفت: زالزالک یک ماده مهم دارویی است که مصرف آن قرنها پیش تا به امروز برای درمان نقرس و ورم حجاب حاجز بکار میرفته است و پوست ساقه آن را جهت رفع تب و میوه آن برای رفع اسهال و گلهای آن برای تنظیم کار قلب و فشار خون بکار میبردهاند.
عضو هیأت علمی دانشگاه ایلام با بیان اینکه برای تسکین تشنجات عصبی و درمان آرتریواسکلروز، دوپواترین، هماتوری و سل ریوی از زالزالک استفاده کردهاند، گفت: این میوه یکی از بهترین آرام کنندههای گیاهی است و به طور کلی دم کرده گلهای سفید و یا گرد گل خشک شده آن برای رفع خستگی، بدخوابی، تنگی نفس، سر گیجه، تپش قلب، اضطراب، استرس و برای کاهش کلسترول خون، احساس صدا در گوش و نظایر آن مفید است.
مهدوی افزود: تحقیقات انجام شده نشان میدهد که آنتی اکسیدهای این گیاه و بابونه و بومادران از همولیز گلبولهای قرمز جلوگیری میکند و گیاهان بابونه، بومادران و زالزالک بعنوان مواد آنتی اکسیدان طبیعی در پیشگیری و درمان بسیاری از بیماریهای مبتنی بر “پرا اکسیدان لیپید” موثر است و عصاره “پلی فنولیک” آن ۴۹٫۷ درصد همولیز گلبولهای قرمز را مهار کرده است.
این عضو هیئت علمی دانشگاه ایلام دارا بودن “فلاونوییدها” با خاصیت آنتی اکسیدانی قوی در درمان بیماریهای قلبی و عروقی را از دیگر خاصیتهای زالزالک عنوان کرد و گفت: به طور کلی خواص میوه زالزالک شامل ضد کمی ویتامین c، ملین، مقوی معده، مفتح و باز کننده گرفتگیها و محرک است.
دکتر مهدوی در ادامه گفت: میوه زالزالک بسیار قابض است و میتوان از آن در موارد اسهال و اسهال خونی استفاده کرد و خاصیت قابض بودن آن بدلیل مقدار زیاد تانن موجود در آن است، اما در هسته زالزالک، ماده “آمیگدالین” وجود دارد که دارای اثر سمی است و باید از خوردن آن اجتناب کرد.
آقای علی فرضینژاد، کارشناس گیاهان دارویی نیز اظهار کرد: زالزالک موجود در ایلام از نوع زرد بوده و تا ۸ متر ارتفاع دارد.
وی گل آذین متراکم، دارای ۳ تا ۸ گل و پوشیده از کرکهای نمدی متراکم و سفید را از دیگر ویژگیهای زالزالک نامید و گفت: گلهای این میوه سفید و به قطر ۱۲ تا ۱۶ میلیمتر، کاسبرگهای سه گوش، روی میوه برگشته بوده و میوه آن عموما در ایلام زرد رنگ است.
فرضینژاد با بیان اینکه این میوه در ایلام بیشتر جنبه درمانی دارد، از مغفول ماندن برگ این گیاه ابراز تاسف کرد و گفت: برگ این گیاه همراه با گیاهان دارویی نظیر ریشه سنبل الطیب و برگ بادرنجبویه به نسبت مساوی جهت مداوای بیماران قلبی کاربرد دارد.
وی ابراز امیدواری کرد با نهادینه کردن فرهنگ استفاده از این نعمتهای خدادادی شاهد سلامتی بدون عوارض در بین مردم باشیم.
https://medplant.ir/?p=1776