اثر تنش شوری بر رشد رویشی و فعالیت آنزیم های آنتی اکسیدانی و دفاعی در گیاه زنجبیل (Zingiber officinale Roscoe)
دهقانی ایمانه*,مستاجران اکبر
* دانشکده علوم، گروه زیست شناسی، دانشگاه اصفهان
مقدمه و هدف: گیاه زنجبیل با نام علمیZingiber officinale Roscoe متعلق به خانواده زنجبیل (Zingiberaceae) می باشد که علاوه بر ارزش غذایی در صنایع داروسازی نیز کاربرد وسیعی دارد. به دلیل قرارگیری کشور ایران در مناطق شور، شوری یکی از مشکلات اساسی در کشت گونه های گیاهی بومی و نیز غیربومی نظیر زنجبیل می باشد و از آن جا که تنش شوری سبب فعال شدن سیستم آنتی اکسیدانی و دفاعی در گیاهان می باشد. لذا در پژوهش حاضر اثر سطوح مختلف تنش شوری بر روی خاصیت آنتی اکسیدانتی گیاه زنجبیل مورد بررسی قرار گرفت.
روش تحقیق: این تحقیق در یک طرح بلوک های تصادفی در سه تکرار انجام شد که تیمار شوری در ۴ سطح با استفاده از کلرور سدیم در محلول غذایی هوگلند در سطوح شوری ۲ (شاهد)، ۴، ۶ و ۸ دسی زیمنس بر متر در یک دوره ۱۴ روزه برروی گیاهان یک ماهه اعمال گردید.
نتایج و بحث: نتایج این مطالعه نشان داد که گیاه زنجبیل دارای تحمل متوسط نسبت به نمک NaCl بوده و افزایش شوری سبب کاهش غلظت کلروفیل a، b، نسبت کلروفیل a/b و کلروفیل کل شده و در نتیجه کاهش رشد و تجمع ماده خشک را به دنبال داشت. علی رغم اثر مضر شوری بر رشد رویشی زنجبیل شوری dsm-1 4 سبب افزایش فعالیت آنزیمهای آنتی اکسیدانی نظیر کاتالاز و دفاعی نظیر PAL (Phenylalanine) Ammonia Lyase و TAL (Tyrosine Ammonia Lyase) نسبت به شاهد گردید ولی شوری های ۶ و dsm-1 8 سبب کاهش فعالیت این آنزیم ها شد.
توصیه کاربردی/ صنعتی: با توجه به نتایج تحقیق به نظر می رسد که با کشت گیاه در شوری های ۲ و dsm-1 4 بتوان از خواص آنتی اکسیدانی و دفاعی آن در صنایع غذایی، داروسازی و عطر سازی بیشتر بهره جست. احتمالا کشت این گیاه جهت بهره برداری از ریزوم در شرایط کنترل شده گل خانه ای و فراهم نمودن شرایط فیزیولوژیکی مناسب نیز امکان پذیر می باشد.
کلید واژه: تنش شوری، زنجبیل، رشد رویشی، آنزیم های آنتی اکسیدان
.
لینک دانلود مستقیم
https://medplant.ir/?p=11607