سیستم استخراج اسانس به روش تقطیر دائمی از دیگ بخار طویلی به طول ۴ تا ۶ متر که به طور عمودی قرار گرفته، تشکیل شده است. اندام های خرد شده گیاهان به وسیله تسمه ای که در پای آن تعبیه شده از ناحیه فوقانی دیگ بخار به داخل آن ریخته می شود و بخار به وسیله ستونی که در وسط دیگ بخار قرار گرفته وارد آن شده، سبب تبخیر اسانس موجود در آن ها می گردد. پس از استخراج اسانس، تفاله های گیاهان از قسمت تحتانی دیگ خارج می گردد.

از آنجا که برای حرکت اندام های گیاه (از بالا به پایین) با جهت جریان بخار آب (از پایین به بالا) مخالف می باشد، لذا سرعت سقوط اندام ها باید کاملاً مناسب باشد. زیرا، اگر گیاهان پی در پی و با سرعت به داخل دیگ بخار ریخته شوند، مدت زمان کافی برای تأثیر بخار بر پیکر گیاهان و در نتیجه استخراج اسانس وجود نخواهد داشت و مقدار زیادی از محصول اسانس به هدر خواهد رفت.

از مزایای این روش این است که دستگاه دائماً کار می کند و به خاموش کردن آن به منظور خارج نمودن اندام های زائد فاقد اسانس نیازی نیست. همچنین، این سیستم از ظرفیت بالایی برخوردار است. ضمناً استفاده از آن کار کمتری را می طلبد.

از معایب این سیستم این است که استخراج اسانس از اندام هایی نظیر گل ها، میوه ها و ریشه ها به وسیله آن مناسب نیست. بازده این سیستم از نظر مقدار استخراج اسانس در واحد وزن پیکر گیاهان، در مقایسه با روش تقطیر نوبتی (که قبلاً به آن اشاره شده) بسیار کم است.

شمایی از سیستم استخراج اسانس به روش تقطیر دائمی

منبع:

امیدبیگی، رضا. ۱۳۹۲. تولید و فرآوری گیاهان دارویی. جلد اول. انتشارات به نشر (انتشارات آستان قدس رضوی). صفحه ۲۴۹٫