به گزارش شبکه خبری آموزشی گیاهان دارویی، سال هاست که از میوه های معطر برخی گونه های گیاه گلپر (Heracleum candicans wall) به عنوان ادویه ای مطبوع استفاده می شود.

مثلاً از میوه های گلپر ایرانی (گونه پرسیکوم) (Heracleum persicum) برای مطبوع ساختن انواع ترشی خانگی استفاده می شود.

تحقیقات نشان داده است که ریشه گونه های گیاه گلپر (به ویژه گونه کاندیکانز)، به علت داشتن مواد مؤثره ارزشمند خاصیّت دارویی خوبی دارد و در معالجه بیماری های پوستی کاملاً مؤثر است.

در صنایع جدید داروسازی، از مواد مؤثره ریشه گلپر داروهایی برای درمان پیسی (Vitiligo) و پزوریازیس (Psoriasis) و برخی تغییر رنگ های پوستی تهیه می شود. همچنین، از مواد مؤثره این گیاه محلول هایی تهیه می شود که سبب برنزه شدن پوست می گردد.

گونه های گلپر به صورت وحشی می رویند و جمع آوری اندام های مورد نظر (برای استخراج مواد مؤثره) از مراتع صورت می گیرد. بنابر اهمیت گونه های گلپر در صنایع دارویی و اصولاً برای جلوگیری از انقراض آن ها، باید این گونه های به زیر کشت روند و اهلی شوند.

به علّت وجود گزانتوتوکسین در ریشه گونه های مختلف گلپر، این گیاهان به مخزن گزانتوتوکسین معروف می باشند. مقدار این ماده در گونه های مختلف، ۶ تا ۱۶ % است.

منبع:

امیدبیگی، رضا. ۱۳۹۲. تولید و فرآوری گیاهان دارویی. جلد دوم. انتشارات به نشر (انتشارات آستان قدس رضوی). صفحات ۹۳-۸۸٫