برای جبران کاهش سرعت خشک کردن در اثر استفاده از دماهای پایین در خشک نمودن گیاهان دارویی و معطر، ابعاد سیستم خشک کن باید افزایش یابد و این موضوع سبب می شود که هزینه تجهیزات بالا برود. علاوه بر این نیاز به انرژی بیشتر نیز باعث بالارفتن هزینه ها می شود. برای خشک کردن محصولات تازه که دارای رطوبت بالایی هستند انرژی زیادی لازم است. به عنوان مثال، با توجه به محتوای رطوبت اولیه ۸۳ درصدی برگ های گیاه جعفری، باید ۸۱۵ کیلوگرم آب به ازای هر ۱۰۰۰ کیلوگرم برگ تازه تبخیر شود تا به محصول خشک شده با محتوای رطوبت ۹ درصد دست یابیم. انرژی مورد نیاز به صورت انرژی ویژه خشک کردن تعریف می شود که همان انرژی ورودی برای خشک کردن است که به نوع محصول، میزان رطوبت اولیه و نهایی محصول، چگونگی فرآیند خشک کردن و نوع خشک کن بستگی دارد. این اصطلاح بر اساس انرژی اولیه سوخت های مورد استفاده برای تبخیر یک کیلوگرم آب از محصول خشک شده یا محصول تازه محاسبه می شود ولی معمولاً برای هر کیلوگرم ماده خشک شده بیان می گردد.

دمای خشک کردن بر روی انرژی ویژه خشک کردن بسیار موثر است. نتایج آزمایش  مولر (۱۹۹۲) که در یک خشک کن آزمایشگاهی انجام شد، نشان داد که دمای خشک کردن بر روی انرژی ویژه خشک کردن مریم گلی دارویی تاثیرگذار است. در دمای ۳۰ درجه سانتیگراد، انرژی ویژه خشک کردن ۱۳ مگاژول بر کیلوگرم بود و در دمای ۴۰ درجه سانتیگراد تا ۴۲ مگاژول بر کیلوگرم افزایش یافت (شکل ۱). از نقطه نظر انرژی، مریم گلی دارویی باید یا در دمای ۳۰ درجه سانتیگراد یا در بالای ۵۰ درجه سانتیگراد خشک شود. از طرف دیگر دمای خشک کردن باید از نظر انرژی ورودی و همچنین هزینه ها مورد بررسی قرار گیرد.

شکل ۱-انرژی ویژه خشک کردن برای هر کیلوگرم مریم گلی دارویی خشک

منبع:

نجفی، فرزاد.، عبادی، محمدتقی.، عباسیان، جلال. ۱۳۹۰. فرایندهای برداشت، خشک کردن و فرآوری گیاهان دارویی و معطر. انتشارات دانشگاه شهید بهشتی تهران. ۳۸۰ ص