ویژگی های بیوشیمیایی گیاهان دارویی و معطر شامل مواد مؤثره، ماده ی قابل استخراج، خاکستر، میزان تلخی، فعالیت تجزیه کنندگی گلبول های قرمز خون، شاخص تورم و شاخص ایجاد کف می باشند.

مواد مؤثره عبارتند از ترکیبات شیمیایی گیاهان که اثرات بیولوژیکی بر سایر موجودات زنده می گذارند. معمولاً گیاهان این ترکیبات را برای فرآیندهای اکولوژیکی خودشان همچون محافظت در مقابل عوامل ایجاد کننده ی تنش تولید می کنند. برخی از گیاهان دارویی و معطر غنی ازبرخی ترکیبات هستند که نوع استفاده ی این گیاهان را تعیین می کند. میزان و اجزای مواد موثره همانند خصوصیات ارگانولپتیکی دارای اهمیت فروانی هستند. ترکیب شدن مواد موثره در داروهای گیاهی سبب ایجاد اثرات درمانی همسو و تقویت کننده بین مواد موثره می شود و بسیار موثرتر از استفاده ی انفرادی هر یک از مواد موثره است.

مهمترین عواملی که ترکیب شیمیایی گیاهان دارویی و معطر را تعیین می کنند عبارتند از: اسانس ها، کربوهیدرات ها، پروتئین ها، لیپید ها، فنول ها، تانن ها، اسیدها، ویتامین ها، آنزیم ها، ترکیبات رنگی، مواد معدنی، ترکیبات ضد میکروب، سولفورها، رزین ها و ترپن ها. مواد موثره در قسمت های مختلف رویشی یک گیاه مانند کلاله، جوانه، گل، میوه، پوست میوه، بذر، برگ، ریشه، ریزوم و پیاز تجمع می یابند. بسیاری از گیاهان دارویی و معطر اکثر مواد مؤثره ی ذکر شده در بالا را دارند ولی میزان آن به گونه ی گیاه بستگی دارد. کیفیت مواد مؤثره متغیر است و به شرایط اکولوژیکی، روش های کشت و پرورش، برداشت و شرایط پس از برداشت وابسته است.

منبع:

نجفی، فرزاد.، عبادی، محمدتقی.، عباسیان، جلال. ۱۳۹۰. فرایندهای برداشت، خشک کردن و فرآوری گیاهان دارویی و معطر. انتشارات دانشگاه شهید بهشتی تهران. ۳۸۰ ص