مروری بر گیاه دارویی ریحان (Ocimum basilicum L) با تأکید بر عمده‌ترین ترکیبات ثانویه و ویژگی‌های زراعی و دارویی آن

.
محبوبه ضیائی، مظفر شریفی، حسنعلی نقدی‌بادی، ژاله تحصیلی، مجید قربانی نهوجی

 .

گیاه ریحان یکی از جنس‌های مهم تیره نعناع بوده و به عنوان یک گیاه دارویی شناخته شده در ایران مورد استفاده قرار می‌گیرد. اسانس این گیاه به طور عمده شامل فنیل پروپانوئیدها است که در درمان بیماری‌هایی چون سردرد، اسهال، سرفه، زگیل، کرم روده و نارسایی‌های کلیوی مورد استفاده قرار می‌گیرد. مهم‌ترین ترکیبات فنیل پروپانوئیدی آن شامل اوژنول، چاویکول، متیل‌ اوژنول، متیل چاویکول، مرسیتین، فنیل سینامات و المیسین می‌باشند. بیوسنتز فنیل پروپانوئیدها که از مسیر شیکیمات می‌گذرد، توسط یک گروه آنزیمی تنظیم می‌شود. آنزیم‌های کلیدی و اصلی در مسیر تولید فنیل پروپانوئیدها شامل فنیل‌ آلانین آمونیا – لیاز (PAL)، سینامات ۴-هیدروکسیلاز (C4H)، ۴-کومارات COA لیگاز (۴CL)، P-کومارات ۳- هیدروکسیلاز (C3H) و گروه آنزیمی O– متیل ترنسفرازها (CVOMT, EOMT, COMT) می‌باشند. فنیل پروپانوئیدها همچنین در شرایط تنش در ناحیه تنش تولید می‌شوند و گیاه را در برابر تنش‌های زیستی و غیرزیستی حفظ می‌کنند. هدف از این تحقیق معرفی جنس ریحان و کاربرد دارویی آن در ایران و مروری بر مسیر بیوسنتزی فنیل پروپانوییدها به عنوان یک بخش مهم اسانس در این جنس و همچنین بررسی ویژگی‌های زراعی آن می‌باشد.
واژه‌های کلیدی: ریحان (Ocimum basilicum)، ترکیبات اسانس، کاربرد دارویی، فنیل پروپانوئیدها، ویژگی‌های زراعی

.

.