مروری تحلیلی بر خشخاش ایرانی (.Papaver bracteatum Lindl) به عنوان یک گیاه دارویی بومی و اقتصادی

فروزنده شهرکی انوشیروان,مهرآفرین علی,آخوندزاده شاهین,نقدی بادی حسنعلی*,قادری اردشیر,حاجی آقایی رضا,خلیقی سیگارودی فرحناز,قربانی نهوجی مجید

* گروه پژوهشی کشت و توسعه، مرکز تحقیقات گیاهان دارویی، پژوهشکده گیاهان دارویی جهاددانشگاهی، کرج، ایران

خشخاش ایرانی، کبیر یا طناز با نام علمی .Papaver bracteatum Lindl به عنوان منبع جدید مواد خام جهت تولید کدیین و داروهای ترک اعتیاد مطرح است. این گیاه بومی ایران بوده و در شمال و غرب ایران رویش دارد. با توجه به امکان کشت غیرقانونی گونه Papaver somniferum، کشت خشخاش ایرانی در کشور با محدودیت همراه بوده است و علی رغم تنوع فراوان این گونه در ایران، تاکنون مورد توجه قرار نگرفته است. خشخاش ایرانی فاقد مورفین و سرشار از ماده تبایین است و پتانسیل خوبی را برای اهلی کردن و تولید انبوه و همچنین فرآوری صنعتی به عنوان یک گیاه دارویی ارزشمند را دارد. بنابراین در این مطالعه، ویژگی های مختلف این گیاه مورد بررسی قرار گرفته است.

کلید واژه: خشخاش ایرانی، آلکالویید، تبایین