«شنگ اسبی» گیاهی متعلق به خانواده آستراسه و یا کاسنی بوده و گیاه علفی است که در قسمت تحتانی(بن) نیمه چوبی و غده‌دار است.

برگ‌های شنگ اسبی تخم‌مرغی تا بیضی شکل بوده و دارای گل‌های زرد رنگ است. این گیاه در خراسان‌جنوبی به نام نقودشک مشهور است که در ابتدای بهار برگ‌های آن جمع‌آوری و مصرف می‌شود.

برگ‌های این گیاه طوقی و بر سطح خاک می‌روید که به‌علت وجود هم‌رنگی با خاک زمینه محل رویش به زحمت تشخیص داده می‌شوند.

نقودشک از اواخر اسفندماه تا اواخر فروردین‌ماه در مناطق استان خراسان جنوبی می‌روید. برگ‌های سبز مایل به قهوه‌ای این گیاه جمع‌آوری و به‌صورت سبزی تازه، کوکو سبزی یا همراه با نان مصرف می‌شود.

این گیاه از نظر ویتامینی غنی بوده و انواع ویتامین‌ها را دارد و میزان فیبر آن در حد قابل قبول است.

این گیاه در گویش‌های محلی خراسان‌جنوبی علاوه بر نقودشک به شکل‌های نقوتشک، کالوک و یا نون پیغمبرو خوانده می‌شود.

در فرهنگ نام‌های گیاهان دارویی «ولی‌الله مظفریان» به نام شنگ اسبی آمده است و در استان کرمان به آن نون تنکو نیز می‌گویند.

«مدیر پروژه دهکده گیاهان دارویی جهاد دانشگاهی خراسان‌جنوبی، محسن پویان»