نام فارسی: بهارنارنج، نارنج

نام انگلیسی: Bitter Orange

نام علمی: Citrus aurantium

خانواده: Rutaceae

خواص درمانی: آب و پوست نارنج: ضد میکروب، ضد عفونی‌کننده، ضد حساسیت، ضد التهاب، ضد اکسیدان، ضد سرطان، ضد اسپاسم، ضد نفخ، ضد سرفه، ضد افسردگی، محافظ قلب، محافظ کبد، مقوی معده، مقوی اعصاب، آرام‌بخش، محرک معده، محرک سیستم ایمنی بدن، کاهش‌دهنده چربی خون، کاهش‌دهنده پرفشاری خون، کاهش‌دهنده اسید اوریک خون، مسهل، معرق، خلط‌آور، هضم‌کننده غذا.

• اسانس بهارنارنج: به نام “نرولی اویل” معروف بوده و دارای اثر: ضد افسردگی، آرام‌بخش، نرم کردن پوست و به صورت زیاد در صنایع عطر و اُدکلن‌سازی استفاده می‌شود.
• عرق بهارنارنج: سبب رفع بد خوابی، ضد نفخ و از بین بردن شوک‌های عصبی می‌شود.

ماده مؤثّره: اسانس از شکوفه‌ها می‌باشد و از مهمترین ترکیبات اسانس: لینالیل استات، لینالول، نرول و ژرانیول می‌باشد. همچنین فلاونوئیدها و ترکیبات تلخ از دیگر ترکیبات می‌باشد.

اندام مورد استفاده: میوه، پوست میوه و شکوفه‌ها.

اشکال دارویی موجود: عرق بهارنارنج، اسانس بهارنارنج، دم‌نوش، قطره و به صورت ترکیبی در برخی داروها استفاده می‌شود.

نکات مهم: مصرف در حد اعتدال، فاقد عوارض جانبی می‌باشد.

گل و پوست بهارنارنج

گل خشک بهارنارنج

پونه پورامینی (کارشناس ارشد گیاهان دارویی)

منبع: ۱- گیاهان دارویی و گیاه درمانی، تالیف دکتر محمدحسین صالحی سورمقی، انتشارات دنیای تغذیه، تابستان ۱۳۸۹.

۲- سایت ویکی پدیا، دانشنامه آزاد، بهارنارنج.