نام فارسی: باقلا

نام انگلیسی: Broad bean

نام علمی: Vicia faba

خانواده: Fabaceae, Leguminaceae

خواص درمانی: ضد سرفه، ادرارآور، خلط‌آور، دارای خواص استروژنی، مقوی معده، بهبود دهنده پارکینسون، تنظیم‌کننده سدیم خون، تنظیم‌کننده فشار خون، افزایش‌دهنده قوای جنسی، تسکین و درمان زخم‌ها و اسهال.

ماده مؤثّره: اسیدآمینه‌های مختلف، مواد آلبومینوئیدی، اسیدهای چرب، ویتامین‌ها و مواد معدنی. بیشترین خواص یا عوارض باقلا مربوط به ترکیبات: تیرامین، ویسین، کنویسین و ال- دوپا می‌باشد.

اندام مورد استفاده: میوه.

نکات مهم:  با توجه به تیرامین موجود در باقلا، افرادی که از داروهای مهارکننده منو آمین‌ اکسیداز (MAO) استفاده می‌کنند، از مصرف باقلا خودداری نمایند.

• با توجه به ترکیبات کنویسین و ویسین موجود در باقلا، افرادی که دارای کمبود آنزیم گلوکز ۶-فسفات دهیدروژناز هستند، از مصرف باقلا خودداری نمایند، چون سبب مرگ می‌شود و به این افراد مبتلا، فاویسم (Favism) می‌گویند.
• ال- دوپا موجود در باقلا، در درمان پرفشاری خون و پارکینسون استفاده می‌شود.
• با توجه به نفخ زایی شدید باقلا، بهتر است هنگام مصرف از ادویه‌جات معطر و طبع گرم مثل: پونه، آویشن و … استفاده شود.

پونه پورامینی (کارشناس ارشد گیاهان دارویی)

منبع: ۱- گیاهان دارویی و گیاه درمانی، تالیف دکتر محمدحسین صالحی سورمقی، انتشارات دنیای تغذیه، تابستان ۱۳۸۹.

۲- سایت ویکی‌پدیا، دانشنامه آزاد، گیاه دارویی باقلا.