نام فارسی: آنغوزه
نام انگلیسی: Stinking assa
نام علمی: Ferula assa-foetida
خانواده: Umbelliferae
خواص درمانی: ضد چسبندگی پلاکت‌های خون، ضد تومور، ضد اسپاسم، ضد عفونی‌کننده، ضد نفخ، تقویت‌کننده قوای جنسی، ادرارآور، شیرافزا، خلط‌آور، کاهش‌دهنده پرفشاری خون، محرک تنفسی، مسهل، تقویت‌کننده معده و رحم.
- اصلی‌ترین کاربرد آنغوزه به صورت رایحه در عطریات می‌باشد.
- آنغوزه ماده‌ای است که از ریشه و ساقه گیاه بدست آمده، شیری تا قهوه‌ای رنگ، مزه‌ای تلخ، تند و بوی بسیار بدی دارد.
ماده مؤثّره: آنغوزه حاوی رزین و اسانس بوده و از ترکیبات مهم اسانس شامل: آلفاپی‌نن و کادی‌نن می‌باشد.
اندام مورد استفاده: اولئوگُم‌رزین (شیرابه‌ای که از تیغ زدن ریشه و قاعده ساقه بدست آمده و در مجاورت هوا خشک و جامد می‌شود).
اشکال دارویی موجود: گُم‌رزین (موادی هستند که از ترکیب ترکیبات رزینی، صمغی و همراه با مواد آلی مختلف در گیاه تشکیل می‌شود)، محلول و تنتور.
نکات مهم: در کودکان می‌تواند ایجاد حساسیت کند.
- صمغ آنغوزه می‌تواند ایجاد حساسیت‌های پوستی کند.
- زنان باردار و شیرده از مصرف آن خودداری نمایند.
- آنغوزه با داروهای ضد انعقاد خون می‌تواند تداخل ایجاد کند. در مصرف آن احتیاط شود و زیر نظر پزشک مصرف شود.
- آنغوزه در افرادی با مشکلات عصبی ایجاد تشنج می‌نماید.
منبع: ۱- گیاهان دارویی و گیاه درمانی، تالیف دکتر محمدحسین صالحی سورمقی، انتشارات دنیای تغذیه، تابستان ۱۳۸۹.
۲- سایت ویکی پدیا، دانشنامه آزاد، گیاه دارویی آنغوزه.
https://medplant.ir/?p=21651
- دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از تایید توسط تیم مدیریت در وب منتشر خواهد شد.
- پیام هایی که حاوی تهمت یا افترا باشد منتشر نخواهد شد.
- پیام هایی که به غیر از زبان فارسی یا غیر مرتبط باشد منتشر نخواهد شد.
اطلاعت خوبی دریافت کردم
گیاه آنغوزه دارای برگهای مرکب ضخیم است و دراثراستشمام صمغ آن آثاربیهوشی ظاهر می شود