چکیده
گیاهان داروئی به طورکلی دربرگیرنده همه انواع گیاهان اعم ازداروئی، ادویه ای،معطر
و…می باشد.وگیاهان داروئی که به صورت خشک وخام مصرف می گردندبه کالای عطاری معروف هستند.
حفظ ونگهداری گیاهان داروئی خشک شده تنهادراماکن خشک امکان پذیراست وتهویه بایدبه صورت جریان هوای خشک وعاری ازهرگونه رطوبت باشد.نگهداری درانبارهای نامناسب برکیفیت داروتاثیرمنفی سریع می گذارد.انبارها تمیزوعاری ازهرگونه باکتری باشندوازانبارکردن موادداروئی درمجاوریکدیگربایدنهایت دقت رابعمل آوردزیرابواسطه انتقال ومخلوط شدن موادسمی(نظیرشابیزک،تاتوره،بذرالبنج)باموادغیرسمی آنهاهم زیان آورومسمومیت زامی گردند.
ازانبارکردن موادغیرسمی که حاوی بوی تندونامطبوع می باشند(نظیرریشه سنبل الطیب)درکنارمواددیگراجتناب کرد.گیاهانی که به صورت دم کردنی هستندبیش ازیکسال درانبارنگهداری نشود.
پس ازاستخراج اسانس وهمچنین خشک کردن گیاهان آنهارابسته بندی کرده وبه کارخانجات وموسسات موردنظرحمل کنند.
روی ظروف اسانس وعرقیات اطلاعات لازم برروی برچسب نوشته شده باشد.
درهمه مراحل وروشها هم مسائل فنی وهم بهداشتی درنظرگرفته شود.
بایددرمصرف داروهای گیاهی هم دقت لازم رامبذول داشت وباتوجه به سلامت بدن آنهارامورداستفاده قرارداد.
مقدمه
احساس نیازبه درمان از اساسی ترین وابتدایی ترین تمایلات بشربوده والهه درمان(اسکوالیا)ازمهمترین الهه های مقدس انسان اولیه بوده است(رب النوع یاالهه طب که نمادآن یک مارمی باشددرتابلو برخی داروخانه ها نیزدیده می شود).
معلوم نیست دقیقا گیاهان از چه زمانی به عنوان دارو مورداستفاده قرار گرفته اند. مسلما اطلاعات مربوط به اثرات وخواص داروئی گیاهان اززمانهای دور بتدریج بدست آمده وسینه به سینه منتقل گشته، با آداب وسنتهای قومی نیزدرآمیخته،سرانجام با زحمت زیاد وازطریق تجربه های مدید،اثرات وخواص آنهادراختیارنسل های معاصرقرارگرفته است.طبق برخی شواهدوسنگ نوشته هابه نظرمی رسد که مصریان وچینیان باستان درزمره اولین جمعیت های بشری بوده اندکه بیش ازسه هزارسال قبل از میلاد مسیح ازگیاهان بعنوان دارواستفاده کرده اند وحتی برخی از گیاهان را برای مصرف بیشتردردرمان دردها کشت داده اند.
مردم یونان باستان خواص داروئی برخی ازگیاهان رابه خوبی می دانسته اند.بقراط حکیم بنیانگذارطب یونان قدیم وشاگردوی ارسطوودیگران،برای استفاده ازگیاهان دردرمان بیماری هاارزش زیادی قائل بوده اند. بعدازاینان،یکی ازشاگردان ارسطوبه نام“تئوفراستوس”مکتب درمان باگیاه رابنیان گذاری کرد.
درقرون هشتم تادهم میلادی(حدودهزارسال پیش)دانشمندان ایرانی مانندابوعلی سینا،محمدزکریای رازی و…به دانش درمان باگیاه رونق زیادی دادندوکتابهای معروفی چون“قانون”و”الحاوی”رابه رشته تحریردرآوردند.درقرن سیزدهم میلادی“ابن بیطار” مطالعات فراوانی درمورد خواص گیاهان داروئی انجام دادوخصوصیات بیش از۱۴۰۰۰گیاه داروئی رادرکتابش یادآورشد.
پیشرفت اروپائیان دراستفاده ازگیاهان داروئی درقرن هفده وهیجده میلادی ابعادوسیعی یافت وازقرن نوزدهم کوشش جهت استخراج مواد موثره ازگیاهان داروئی وتعیین معیار معین برای تجویزومصرف شروع شد.
دریک تعریف می توان گفت که گیاهان داروئی گسترده وسیعی ازگیاهان هستند که دردرمان بیماری ویادرپیشگیری ازبروز بیماری مورداستفاده قرارمی گیرند.درشعری منسوب به نظامی یک تعریف عام برای گیاهان داروئی ارائه شده است. نرویدبرزمین هرگزگیاهی که ننوشته است بربرگش دوائی
https://medplant.ir/?p=544