سنگاپور کشوری کوچک در انتهای شبه جزیره مالایا است که کوچک‌ترین کشور جنوب شرقی آسیا محسوب می گردد. جمهوری سنگاپور در جنوبی ترین نقطه مالزی واقع شده است که مساحتی در حدود ۷۲۵ کیلومتر مربع و جمعیتی بیش از ۵ میلیون نفر دارد.
آب و هوای سنگاپور گرم و مرطوب است و میانگین بارش سالانه در آن به بیش از ۲۳۴۰ میلی‌متر می‌رسد. در سنگاپور منابع طبیعی بسیار کم هستند و تا ۷۳% گیاهان و حیوانات خود را در دو قرن گذشته از دست داده است. بیش از ۹۵% از ۵۴۰ کیلومتر مربع جنگل های گرمسیری سنگاپور در گذشته قطع شده­ اند. منابع طبیعی حدود ۳۳۴۷ هکتار می باشند و تحت مدیریت هیئت پارک های ملی هستند که در سال ۱۹۹۰ شکل گرفت.
خدمات بهداشتی و درمانی در سنگاپور عمدتا بر اساس پزشکی مدرن است اما با این حال مردم این کشور از پزشکان طب سنتی هم استفاده می کنند. علاقه مردم به طب سنتی چینی (TCM) روز به روز بیشتر می شود و به ویژه در میان چینی ها طرفداران زیادی دارد. در سال ۲۰۰۰، یک هیئت توسعه اقتصادی سنگاپور، گروهی با اعضایی از موسسات تحقیقی و صنعتی تشکیل داد. در طرحی که به شورای تحقیقات پزشکی زیستی سنگاپور ارائه شد تا بازبینی شود، این گروه چند پیشنهاد ارائه کرد. این پیشنهادها شامل اختصاص سرمایه برای تحقیق و آموزش TCM و ایجاد یک طرح دانشگاهی برای ارتقای سطح آموزش TCM در کشور بود.
انجمن توسعه تجارت گزارش داد که سنگاپور در سال ۱۹۹۳ حدود ۴۶ میلیون دلار واردات گیاهان دارویی داشته است. مصرف گیاهان در طول ۵ سال گذشته در میان مردم رو به افزایش گذاشته است. عمده واردات سنگاپور شامل دانه ها و میوه ها که در ساخت عطریات، لوازم آرایشی، داروها و حشره کش ها کاربرد دارند، می باشد.

مالزی یکی از توسعه یافته‌ترین کشورهای آسیای جنوب شرقی است که در نزدیکی خط استوا واقع شده است به همین دلیل آب و هوای استوایی بر آن حاکم است و پوشیده از جنگل‌های انبوه است بطوریکه حدود ۶۰ درصد آن را پوشش جنگلی پوشانده است. این کشور با دارا بودن بیش از ۱۴۰۰۰ گونه گیاهی، در میان ۱۲ کشور برتر دنیا از لحاظ غنی بودن گونه های گیاهی است. حدود ۱۲۰۰ گونه گیاه دارویی در این کشور شناسایی شده است ولی در حال حاضر تنها ۲۰۰ گونه جهت ساخت داروهای گیاهی بکار می روند. بسیاری از گیاهان دارویی از منابع طبیعی و جنگل ها جمع آوری می شوند و تعدادی کمی از آنها به صورت تجاری کشت می شوند که می توان به فلفل سیاه، زردچوبه، زنجبیل، دارچین و علف لیمو اشاره نمود. دولت مالزی اجازه کاربرد و توسعه طب های سنتی (طب آیورودا، سیدها، چینی و مالایی) را در نظام سلامت خود داده است و در سال ۲۰۰۳ میلادی در حدود ۱۲۰۰ داروی سنتی در نظام دارویی این کشور ثبت گردیده و داروهای گیاهی در داروخانه ها بدون هیچ محدودیتی به فروش می رسند.