کتاب مذکور به طور عمیق به مطالعه گیاهان معطر و دارویی که در اکوسیستمهای خشک و بیابانی رشد میکنند (به طور خاص کشور مکزیک)، میپردازد. این کتاب نه تنها تنوع گیاهی این مناطق را بررسی میکند، بلکه به ویژگیهای خاصی که این گیاهان را قادر به زنده ماندن در شرایط دشوار میکند، نیز توجه دارد.
یافتههای یک پژوهش دانشگاهی که توسط محققین ایرانی انجام شده است نشان میدهد که کاربرد ماده آلی موسوم به «هیومیک اسید» میتواند منجر به مقاوم شدن گیاه به کمآبی شود.
ریحان (Ocimum basilicum L.) متعلق به خانواده نعنائیان است و اسانس آن دارای خاصیت ضد باکتریایی و ضد قارچی، اشتهاآور و ضدنفخ است. محلولپاشی با متانول به عنوان یک منبع تأمینکننده کربن برای گیاهان سه کربنه سبب افزایش عملکرد، تسریع در رسیدگی و کاهش اثر تنش خشکی گیاه میشود.
نتایج نشان داد که اثرات ساده و متقابل بین تیمارها تأثیرات مثبت و معنی دار بر صفات ریختی، زیستی و بیوشیمیایی اندازهگیری شده در این آزمایش داشتند. بهطوری که بهترین نتایج برای صفات رویشی و زایشی با کاربرد موسیلاژ اسفرزه و بالاترین درصد و عملکرد اسانس با استفاده از سوپرجاذب تراکوتم بدست آمد. در مجموع هر دو ترکیب (تراکوتم و اسفرزه) قادر به کاهش اثرات نامناسب تنش خشکی و بهبود بازدهی مصرف آب در کشت ریحان بودند.
محققان اصفهانی نخستین بار موفق به تولید و کشت رقم جدید مرزه سازگار با تنش های خشکی و سرمازدگی شدند.
به منظور بررسی تاثیر کاربرد زئولیت و محلول پاشی سلنیم بر صفات فیزیولوژیک و زراعی گیاه دارویی کدو پوست کاغذی در رژیم های مختلف رطوبتی، آزمایشی در منطقه تاکستان به اجرا در آمد
مسئول بخش تحقیقات منابع طبیعی و مرکز تحقیقات جهاد کشاورزی اصفهان امروز گفت: محققان پس از بررسی ۱۰ نوع ژنوتیپ ، موفق به شناسایی و زراعی کردن گونه جدیدگون از جنس آستراگاولس از دو گونه کاراگانه و تدولوبوس شدند.
گل مکزیکی گیاهی علفی، چند ساله و متعلق به خانواده نعناع می باشد. از مواد موثره این گیاه، در صنایع غذایی، داروسازی، آرایشی و بهداشتی و نوشابه سازی استفاده می شود.
تاکنون تحقیقات وسیعی در زمینه اثر تنش خشکی بر روی محصولات زراعی انجام شده اما این تحقیقات بر روی گیاهان دارویی به مراتب کمتر بوده است. بدین منظور در این تحقیق اثر تنش خشکی بر جوانهزنی بذر گیاه دارویی سنای هندی مورد بررسی قرار گرفت.
نتایج نشان داد که آبیاری پس از ۸۰ میلی متر تبخیر از تشتک تبخیر کلاس A همراه با مصرف غلظت ۷ درصد سوپر جاذب بیشترین میزان عملکرد دانه، عملکرد بیولوژیک و شاخص برداشت را به ترتیب به میزان ۵۸۰۳ و ۲۵۷۸۰ کیلوگرم در هکتار و ۲۲٫۴۵ درصد به خود اختصاص داد.