یکی از شرکت‌های فناور مستقر در پارک فناوری پردیس، با روش CCG، به فناوری ساخت گرانول از گیاهان دارویی برای تولید ماده اولیه دارو با منشأ فرآورده‌های طبیعی دست یافت.

عضو پارک علم و فناوری لرستان گفت: کشت گیاهان دارویی در کاهش واردات داروها و خروج ارز از کشور تأثیر مثبت دارد.

کتاب استانداردسازی و فرآوری اسانس های گیاهی توسط انتشارات آموزش و ترویج کشاورزی منتشر شد. این کتاب به همت آقایان دکتر محمّدتقی عبادی و دکتر محمّد فخرالاسلام (اعضای هیات علمی دانشگاه تربیت مدرس تهران) و جمعی از دانشجویان گردآوری شده است.

گروهی از محققان یکی از شرکت‌های فناور مستقر در پارک علم و فناوری دانشگاه فردوسی مشهد به فرمولاسیون تولید فرآورده‌های گیاهان دارویی به صورت جوشان دست یافتند.

یک شرکت دانش‌بنیان موفق به صادرات مواد استحصال شده از گیاهان دارویی، به کشور ژاپن شد. تولید ماده داوانون از منابع گیاهی و استحصال ماده کورکومین از گیاه زردچوبه از جمله محصولات این شرکت است.

ویتنام کشوری در جنوب شرقی آسیا با مساحتی حدود ۳۱۲ هزار کیلومتر مربع می باشد. ویتنام با جمعیتی در حدود ۹۷ میلیون نفر، پانزدهمین کشور پرجمعیت جهان به ‌شمار می‌رود.
از لحاظ تنوع زیستی، ۱۲۰۰۰ گونه گیاهی در ویتنام وجود دارد که ۴۰ درصد آن ها بومی این کشور هستند. ویتنام بیش از ۲۰۰۰ گونه گیاه دارویی دارد که به طور رایج در داروهای گیاهی به کار می روند. ۱۵۰ تا ۱۸۰ محصول دارویی حاصل از گیاهان دارویی وجود دارد که در بیمارستان های طب سنتی با پزشکان محلی مورد استفاده قرار می گیرد. در سال ۱۹۶۱، موسسه مواد دارویی (IMM) تأسیس شد که مرکز اصلی تحقیق و توسعه گیاهان دارویی و معطر می باشد. IMM چند گونه غیر بومی گیاهان دارویی و معطر را به کشور آورده است و حدود ۷۰ درصد آن ها سازگار شده اند و تحت شرایط اقلیمی ویتنام رشد می کنند.
راهنمای دارویی ویتنام در سال ۲۰۰۲ منتشر شد و حاوی ۶۷۸ مونوگراف می باشد. گروه داروشناسی دانشگاه هانوی در حال تحقیق بر روی درخت دارچین است و این درخت را برای توسعه و گسترش درختکاری در جنگل های این کشور پیشنهاد کرده است. ویتنام یک سیستم طب سنتی منحصر بفرد دارد که نقش مهمی در مراقبت بهداشتی ملی دارد بویژه برای جوامع فقیری که در نواحی دور دست زندگی می کنند. طب سنتی ویتنام سابقه طولانی دارد که تنوع فرهنگی کشور را نشان می دهد. ۵۴ اقلیت نژادی در نواحی کوهستانی این کشور زندگی می کنند که از دانش طب سنتی استفاده می کنند.
حدود ۴۰۰۰ نوع داروی متفاوت شامل داروهای شیمیایی و گیاهی در این کشور تولید می شود. در شمال ویتنام، برآورد شده است که ۸۰ تا ۹۰ درصد گیاهان دارویی تولید شده به صورت تازه یا عصاره و اسانس صادر می شوند و تنها ۱۰ تا ۲۰ درصد در داخل کشور مصرف می شود. از مجموع تولید گیاهان سنتی، ۳۰ تا ۴۰ درصد داروهای تقویتی می باشد که بخش عمده داروهای صادراتی را شامل می شوند. چند گونه از جمله رازیانه، هل، دارچین به کشور چین و سایر کشورهای دیگر صادر می شوند. بیش از ۸۰ درصد محصول هل از جنگل های این کشور جمع آوری می شود. این گیاه بیشتر به چین و ژاپن صادر می شود.

درحالی استان خراسان جنوبی رتبه ۵ کشور از نظر سطح زیرکشت گیاهان دارویی را دارد که به علت نبود صنعت فرآوری این محصولات به صورت فله‌ای و کیسه‌ای از کشور خارج می‌شود.

روزنامه ایران در گزارشی نوشت: گلاب اگر فرآوری و به اسانس تبدیل شود قیمت آن از کیلویی ۵۰ هزار تومان به ۱۷ هزار دلار می رسد.

مجری طرح گیاهان دارویی وزارت جهاد کشاورزی گفت: در سال جاری ۳۰ گونه گیاه دارویی به‌صورت اصلاح‌شده در اختیار مزارع مادری برای تولید قرار خواهد گرفت تا پس از تکثیر این بذور در اختیار کشاورزان و بهره‌برداران قرار گیرد.

پژوهشگران دانشگاه علوم پزشکی کرمانشاه با انجام یک مطالعه، تاثیر محافظتی عصاره درخت زبان گنجشک را بر روی موش‌های صحرایی بررسی کردند.