مقدمه: در طب قدیم، از ریشه و ریزوم سنبل الطیب (والریان) در درمان اسپاسم های روده ای، کولیک و حالت های عصبی گوارشی به عنوان آرام کننده حرکات سیستم گوارش استفاده می شده و جهت تخفیف تهوع نیز توصیه شده است.
هدف: هدف از این مطالعه بررسی اثر ضدتهوعی عصاره آبی- الکلی ریشه و ریزوم والریان در راستای مستندسازی گزارش های موجود در طب سنتی بوده است.
روش بررسی: اثر ضدتهوعی عصاره آبی- الکلی ریشه و ریزوم والریان بر علیه تهوع ایجاد شده توسط سولفات مس ۶۰ (میلی گرم بر کیلوگرم، خوراکی) و ایپکا (۶۰۰ میلی گرم بر کیلوگرم، خوراکی) بررسی شد. تعداد تهوع به مدت ۵۰ دقیقه بعد از تجویز سولفات مس و ۲۰ دقیقه پس از تجویز اپیکا ثبت شد.
نتایج: تجویز داخل صفاقی عصاره در دوزهای ۰٫۲۸، ۰٫۴۹ و ۰٫۷ گرم بر کیلوگرم اثر مهاری قابل توجهی در مقابل تهوع ناشی از سولفات مس و ایپکا نشان داد. به طوری که عصاره در بالاترین دوز یعنی ۰٫۷ گرم بر کیلوگرم، تعداد تهوع ناشی از سولفات مس و تهوع ناشی از ایپکا در گروه کنترل منفی (نرمال سالین) را به ترتیب ۶۵٫۷۰۴ درصد و ۷۹٫۸۸ درصد کاهش داد.
نتیجه گیری: با توجه به نتایج به دست آمده، اثر ضدتهوعی ریشه و ریزوم سنبل الطیب قابل توجه بوده و مستندات و گزارش های طب سنتی مبنی بر آن را تایید می کند.