مواد شیمیایی استخراج شده غالبا بسیار قوی هستند و ممکن است آثاری داشته باشند که در هنگام کاربرد گیاه به صورت کامل ظاهر نمی‏شوند.

زراوند هندی با نام علمی راولفیاسرپنتینا، قرن هاست که در طب آیورودایی برای درمان طیف گسترده‏ای از بیماری‏ها، شامل گزش مار، اضطراب، سر دردها، تب‏ها و دل دردها به کار می‏رود. معروف بود که مهاتماگاندی هر گاه احساس می‏کرد بیش از حد هیجان زده است هنگام شب چای زراوند می‏نوشید.

در غرب، زراوند به عنوان یک آرامبخش قوی شناخته می‏شد و آن را برای درمان فشار خون بالا و همچنین در معالجه اسکیزوفرنی و سایکوز (جنون) به کار می‏بردند. در سال ۱۹۴۷شرکت سیبا آلکالوئید رزرپین را از گیاه زرآوند استخراج کرد و دارویی از آن ساخت به نام سرپازیل که به عنوان درمان فشار خون بالا، به بازار عرضه کرد.

اما رزرپین عوارض جانبی ناخوشایندی چون افسردگی شدید و کند شدن غیر عادی ضربان قلب دارد. در دهه ۱۹۶۰این دارو در بریتانیا فقط با نسخه قابل فروش بود و استفاده از آن توسط فروشندگان داروهای گیاهی ممنوع بود. اما تا امروز زراوند همچنان در سایر بخش‏های اروپا و آسیا به فراوانی مصرف می‏شود و بسیاری آن را یک آرامبخش مسکن می‏دانند