تشنج چیست؟

تشنج نمود ظاهری یک فعالیت نابه جا در مغز است. براساس آن­که این فعالیت نا به جا در کدام قسمت مغز ایجاد شده و تظاهر بیرونی آن به چه شکل باشد؛ تشنج­ها به انواع مختلف دسته­بندی می­شوند.

به اجمال می­توان گفت: تشنج­های جزیی یا موضعی در مواردی است که فرد بی­هوش نمی­شود. و امّا اگر فرد بی­هوش گردد، تشنج او از نوع عمومی خبزالیزه است.

در انواع مختلف تشنج موضعی، ممکن است فقط یک قسمت از بدن دچار حرکت­های بی­اختیار گردد، یا احساس خاصی را به شکل سوزن شدن یا سیخ شدن موها در قسمتی از بدن داشته باشد و یا ادعا کند صدایی را که وجود ندارد، شنیده است یا بوی خاصی را احساس کند و …، که این حملات بسیار کوتاه در حد کمتر­ از یک تا دو دقیقه است.

گاهی افراد به اشتباه تشنج موضعی را حالت روانی تلقی می­کنند و حال آن که در این نوع تشنج، فرد برای مدت کوتاهی ارتباط هوشیارانه خود را با محیط از دست می­دهد. به عبارت دیگر به خوبی متوجه اطراف خود نیست و در آن مدت ممکن است کارهای تکراری مثل پلک زدن مکرر، مالیدن دست­ها به هم، قدم زدن، چرخیدن و … را داشته باشد که پس از پایان تشنج، اصلاً آن­ها را به یاد نمی­آورد. این تشنج معمولاً از نقطه­ای خاص در مغز منشأ می­گیرد و درمان نشدن آن می­تواند به اختلال حافظه منجر شود.

تشنج دیگری از جمله تشنج­های عمومی وجود دارد که به آن آبسانس به معنای نیاب گفته می­شود. این تشنج معمولاً از سنین کودکی تا نوجوانی شروع می­شود و بسیار کوتاه مدت در حد ۱۰ تا ۲۰ ثانیه ولی با تکرار زیاد است.

کودک برای مدت بسیار کوتاهی هوشیاری خود را از دست می­دهد، ولی به زمین نمی­خورد و فقط حالت مات­زدگی پیدا می­کند. این تشنج خوش خیم است و معمولاً عوارض مغزی ندارد، ولی چون می­تواند بارها تکرار شود، ممکن است منجر به افت تحصیلی گردد. آموزگاران از جمله کسانی هستند که متوجه این اختلال در دانش­آموز خود می­شوند، زیرا وی کلماتی را در دیکته جا می­اندازد و یا هنگام صحبت کردن دچار مات زدگی یا مکث می­شود.

به تشنجی که بسیاری از افراد با آن آشنایی دارند و با سقوط، بی­هوشی، کبود شدن، خرخر کردن، سفت شدن عضلات و سپس حرکات منظم در بدن و سر و گردن خود را نشان می­دهد، گراندمال می­گویند. این تشنج بر خلاف شکل ظاهری آن که شدید است و اطرافیان را ناراحت می­کند، معمولاً به خوبی با دارو کنترل می­شود.

درمان گیاهی تشنج

مصرف دمکرده و تنطور و اسانس گشنیز براى تشنج و خستگى اعصاب مفیدو مؤثر است.

طریقه ی مصرف دمکرده گشنیز بدین گونه است که باید یگ قاشق قهوه خورى از تخمگشنیز را در یک فنجان آب داغ ده دقیقه دم کنند و بعد از هر غذا آن را بنوشند.

گشنیز را شرکت دارویی زردبند به صورت افشره تولید کرده و میتوان آن را به صورت ۳ تا ۵ قطره در یک لیوان آب مصرف کرد این افشره در داروخانه های کشور قابل دسترسی است.

اسانس یا همان افشره گشنیز را به مقدار یک تا سه قطره روى یک حبه قند ریخته و سه یاچهار بار در روز از صرف غذا مصرف مى کنند.

شبدر ضد تشنج است؛وقتى تشنجات عضلانى و یا عصبى در بدن ظاهر گردید باید از شبدر کمک گرفت.

جوشانده برگ و گل سیب زمینى به مقدار سى گرم در یک لیتر آب براىاشخاصى که دچار تشنج و حمله عصبى شده اند مفید است.

نعناع سبز در رفع دل بهم خوردگیهاى تشنجى و تشنجات عصبى مفید است.

نعنا فلفلی ضد تشنج است. مقدار مصرف آن ده تا بیست و پنج گرم در یک لیتر آبجوش است.

شاه پسند طبى ضد تشنج است. دمکرده آن، سى تا چهل گرم در یک لیتر آباست که باید ده دقیقه جوشانده شود.

زیرفون ضد تشنج است. جوشانده‌اش به مقدار ده گرم در یک لیتر آب تهیهمى شود. دم کرده گل زیرفون به مقدار پانزده تا سى گرم در یک لیتر آب هم ضد تشنجاعصاب است.

همچنین دم کرده یا جوشانده این گیاهان براى رفع تشنج مصرف مى شود:

سنبل ختائى – سرخ ولیک – زعفران – بابونه – آویشن – آویشن کوهى – انقوزه -انیسون – اسطوخدوس – مریم گلى – فرنجمشگ (براى تشنج معرق) – میوه گلپز.