بررسی کمّی و کیفی اسانس دو گونه از جنس نپتا در شرایط زراعی
![]() دو گونه Nepeta cataria L. و Nepeta bracteata Benth. (تیره نعناعیان) از گیاهان بومی ایران هستند. بهمنظور بررسی کمّی و کیفی اسانس دو گونه مذکور در حالت زراعی، بذر هشت جمعیت از این دو گونه در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی کشت شد. | |
آموزش، مهارت، اشتغال گیاهان دارویی، کشاورزی و طب سنتی (آموزشگاه جوانه سبز) |
مقاله: بررسی کمّی و کیفی اسانس دو گونه از جنس نپتا (Nepeta cataria L. و Nepeta bracteata Benth.) در شرایط زراعی
نویسندگان
مهسا بابائی۱ فاطمه سفیدکن۲ محسن نصیری۳
۱ دانشآموخته کارشناسی ارشد فیتوشیمی، دانشگاه پیام نور، تهران، ایران
۲ استاد، مؤسسه تحقیقات جنگلها و مراتع کشور، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، تهران، ایران
۳ استادیار، مؤسسه تحقیقات جنگلها و مراتع کشور، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، تهران، ایران
چکیده
دو گونه Nepeta cataria L. و Nepeta bracteata Benth. (تیره نعناعیان) از گیاهان بومی ایران هستند. بهمنظور بررسی کمّی و کیفی اسانس دو گونه مذکور در حالت زراعی، بذر هشت جمعیت از این دو گونه از رویشگاههای طبیعی جمعآوری و در ایستگاه تحقیقات البرز مؤسسه تحقیقات جنگلها و مراتع کشور (کرج، استان البرز) در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی کشت شد. سرشاخههای گلدار در زمان گلدهی کامل جمعآوری و پس از خشک کردن در دمای محیط، اسانس آنها با روش تقطیر با آب استخراج، و با دستگاه GC و GC/MS تجزیه و شناسایی شدند. بازده اسانس جمعیتهای N. cataria بین ۰.۰۲ (کرج) تا ۰.۵۰% (اراک) متغیر بود. ۲۳ ترکیب در اسانس این گونه شناسایی شد و ترکیب غالب در تمام جمعیتها از ایزومرهای نپتالاکتون بود. نپتالاکتون III(a4-آلفا، ۷-بتا،a 7-آلفا نپتالاکتون)، ۴۴.۴ (کرج) تا ۹۱.۶% (اراک) از اسانس و نپتالاکتونI (a4-آلفا، ۷-آلفا، a7-آلفا نپتالاکتون)، ۰.۸ (کرج) تا ۱۵.۹% (بافق۱) از اسانس را به خود اختصاص دادند. نپتالاکتونII (a4-آلفا، ۷-آلفا، a7-بتا نپتالاکتون) فقط در جمعیت بافق۲ (۲۱.۲%) مشاهده شد. میزان ۸،۱-سینئول در اسانس جمعیتهای مختلف N. cataria از ۰.۴ (تفت۱) تا ۱۲.۸% (کرج) متغیر بود. بازده اسانس در جمعیتهای N. bracteata بین ۰.۰۲ (اردکان) و ۰.۸۰% (تفت ۲) بود. ۲۷ ترکیب در اسانس این گونه شناسایی شدند و ترکیبهای عمده، ۸،۱-سینئول (۱.۰، ۹.۶ و۴۱.۰ درصد بهترتیب در جمعیتهای طبس، اردکان و تفت۲) و ژرانیل استات (۰.۹، ۳.۴ و ۳۹.۸ درصد بهترتیب در جمعیتهای طبس، تفت۲ و اردکان) بودند. به طور کل، نتایج نشان داد که جمعیتهای N. cataria همگی از یک کموتایپ، اما جمعیت های N. bracteata از دو کموتایپ (کموتایپ ژرانیل استات و کموتایپ ۸،۱-سینئول) بودند.
برای دریافت مقاله روی دکمه دانلود کلیک کنید