مریم گلی با نام علمی (Salvia officinalis L) گیاهی است چند ساله که منشأ آن نواحی شمالی مدیترانه گزارش شده است. این گیاه در کوه های آهکی مونته نگرو و هرزگوین در یوگسلاوی سابق گسترش فراوانی دارد.

در بسیاری از فارماکوپه ها، از برگ های مریم گلی رسماً به عنوان دارو یاد شده و خواص آن برشمرده شده است.

از عصاره ی مریم گلی برای مداوای برخی از بیماری های مربوط به حلق و حنجره و همچنین برای شستشوی دهان استفاده می شود.

اسانس این گیاه خاصیت ضد باکتریایی دارد و از آن در صنایع داروسازی، غذایی و همچنین در صنایع آرایشی و بهداشتی استفاده می شود.

تذکر: مصرف زیاد این گیاه مناسب نیست و تأثیر نامطلوبی بر ضربان قلب خواهد داشت.

همه ساله زمین های زراعی وسیعی در شبه جزیره بالکان، روسیه، آمریکا، ایتالیا و همچنین کشورهای اروپای مرکزی برای کشت مریم گلی اختصاص می یابند.

منبع:

امیدبیگی، رضا. ۱۳۹۲. تولید و فرآوری گیاهان دارویی. جلد دوم. انتشارات به نشر. صفحات ۲۱۳-۲۱۲٫