معمولا مادران به خوبی می‌دانند که طعم هر کدام برای چه غذا یا ترشی مناسب است. اما رایحه خوش تنها ویژگی این سبزیجات نیست؛ بلکه هر کدام فواید منحصر به فردی دارند که در این مقاله سعی شده بیشتر با آنها آشنا شویم:

شوید
برگهای ظریف، دانه‌ها و حتی ساقه‌های شوید بسیار خوشبو هستند و از نظر بو شبیه رازیانه است. شوید سرشار از پتاسیم، سدیم و گوگرد است و برای دستگاه گوارش بسیارمفید است. خواص شیمیایی آن، ترشح صفرا را تحریک کرده و هضم چربی‌ها را تسریع می‌کند. به علاوه، بی‌خوابی، مشکلات گوارشی، اضطراب و خستگی اعصاب را تسکین می‌دهد و بوی نامطبوع دهان را کم می‌کند. با توجه به طب سنتی، این گیاه درمان مؤثری برای سکسکه محسوب می‌شود. در یونان قدیم مصرف شوید برای بهبود و افزایش شیر مادر مورد توجه بوده است. شوید را معمولا به صورت خشک شده نگهداری می‌کنند که البته تازه آن عطر فوق العاده‌ای دارد. شوید همراه با برنج، سوپ و انواع خوراک‌ها مورد استفاده است. اگر مایل باشید دم کرده آن را میل کنید، می‌توانید یک دسته کامل شوید را در یک فنجان آب ریخته و بگذارید چند دقیقه دم بکشد. سپس آن راصاف کرده و بنوشید.

ریحان
ریحان، یکی از خوشبوترین گیاهان است که به صورت خام مصرف می‌شود، زیرا حرارت، عطر خوش آن را از بین می‌برد. ریحان خواص ضدباکتریایی و محافظتی دارد. اضطراب را تسکین داده و به برطرف شدن اسپاسم عضلات نیز کمک می‌کند. نشاط آور است و تمرکز ایجاد می‌کند و از همین رو، می‌تواند برای دانش آموزان نیز مفید باشد. تخم ریحان نیز که به تخم شربتی معروف است، می‌تواند مانع خشکی مزاج شود. با توجه به باورهای قدیمی ریحان پشه‌ها را دور می‌کند.

دم کرده ریحان آرامبخش، ضد سرماخوردگی و کمک کننده هضم غذاست. یک فنجان غذاخوری برگ ریحان را در قوری آب جوش به مدت ۱۰ دقیقه دم کنید. سپس صاف نموده و گرم بنوشید. همچنین کمپرس این دم کرده روی چشم‌ها نیز می‌تواند خستگی را برطرف کند.
اگر عضوی از بدنتان آزرده و دردناک است، می‌توانید از ریحان کمک بگیرید. بدین ترتیب که چند برگ ریحان تازه را چند ثانیه در کمی آب گرم خیس کنید و به عنوان مرهم روی قسمت آسیب دیده بگذارید. این مرهم خاصیت ضد عفونی کنندگی نیز دارد.

نعنا
نعنا یک از مشهورترین گیاهان در طب سنتی است. نوعی از نعنا که بوی تندی دارد در درمان خارش کاربرد دارد. این گونه حاوی ۴۴ تا ۸۴ درصد جوهر نعناست که احساس خنکی و طراوت را به همراه دارد و محرک معده است.
نعنا سرشار از ویتامین A وB است و تازه آن باکتری کش است. این گیاه خوشمزه درد دندان را تسکین می‌دهد، هضم را تسریع می‌کند، حالت تهوع و عفونت ریوی را بهبود می‌بخشد و در درمان مشکلات مربوط به تبادلات سلولی مؤثر است. استنشاق بوی نعنا می‌تواند برطرف کننده استفراغ و حالت تهوع باشد. جالب است بدانید که خانم‌های باردار نباید نعنا تند مصرف کنند. عرق نعناع نیز برای دل درد و ناراحتی‌های گوارشی مؤثر است، اما در کسانی که مشکل رفلاکس دارند چندان توصیه نمی‌شود.

دم کرده نعنا برای درمان سرفه، هضم غذا و تبخال مؤثر است؛ بعضی پزشکان عقیده دارند خواص ضد ویروسی آن می‌تواند جلوی پیشرفت تبخال را بگیرد. برای این منظور یک قاشق سوپ خوری برگ نعنا تازه را در یک فنجان آب جوش به مدت ۱۰ دقیقه دم کنید. سپس صاف کرده و میل نمایید. کمپرس این دم نوش همچنین می‌تواند به تسکین آسیبهای ناشی از آفتاب سوختگی کمک کند.
روغن نعنا دردرمان سردردهای میگرنی مؤثر است. برای تهیه روغن نعنا، ۳۰ گرم برگ نعنا را در ۲۵۰ میلی لیتر روغن زیتون به مدت ۲ ساعت به روش بن ماری گرم کنید. سپس بگذارید سرد شده و صاف کنید و در یک بطری نگه دارید. شقیقه‌ها و گردن را با این روغن ماساژ دهید.

برگ بو
برگ بو بوته‌ای با برگهای مقاوم وسفت است و رویشگاه اصلی آن نواحی مدیترانه است. برگهای این گیاه بوی تندی دارد. برگ بو اشتها را تحریک می‌کند و انرژی را به اندامهای خسته و ضعیف برمی گرداند. دم کرده آن برای نفخ شکم و تحریک معده‌های تنبل مؤثر است. بدین ترتیب که ۲ گرم برگ بو را در ۱۰۰ میلی گرم آب جوش دم کرده و پس از غذا میل شود. همچنین برای بهبود دردهای آرتروز و دندان درد نیز توصیه می‌شود. اسانس آن برای برطرف شدن رگ به رگ شدگی و خون مردگی مفید است.

ترخون
ترخون عضوی از خانواده افستین است. در قدیم از این گیاه برای تسکین دندان درد شدید و دم کرده آن برای برطرف شدن بی‌خوابی استفاده می‌شد. ترخون سرشار از ید، کلسیم، پتاسیم، منیزیوم و روغن‌های ضروری و کرم کش و مدرر است. تحقیقات اخیر نشان می‌دهد ترخون می‌تواند جلوی آزاد شدن هیستامین را بگیرد. آزاد شدن این ترکیب از برخی سلولهای بدن علت ایجاد بسیاری از نشانه‌های حساسیت زاست. ترخون همچنین حاوی فلاون‌ها؛ ترکیبات آنتی اکسیدانی است که ضد آلرژی محسوب می‌شود. حالت تندی ترخون به سیستم دفاعی در برابر بیماری‌های عفونی و غیرعفونی کمک می‌کند. مصرف ترخون به خاطر ترکیبات خاص آن چندان به خانمهای باردار و شیرده توصیه نمی‌شود.

آویشن
آویشن بوته کوچکی است که بیش از ۳۰ سانتی متر رشد نمی‌کند. خاستگاه این گیاه نواحی مدیترانه است و در زمین هایی که خوب ذهکشی شده و غنی باشند، زیر تابش نور کافی خورشید رشد می‌کند. مهم ترین تاثیر آویشن را می‌توان مقابله با نشانه‌های برونشیت دانست. تحقیقی روی ۷هزار بیمار مبتلا به برونشیت نشان می‌دهد مصرف شربت عصاره آویشن تاثیرداروهای شیمیایی درمان این بیماری را البته با ایجاد عوارض جانبی کمتر در پی دارد. تحقیق دیگری نیز نشان می‌دهد عصاره آویشن بر تولید اکسید نیتریک تأثیر دارد. این ترکیب مؤثر نقش قابل توجهی در شل شدن رگهای خونی دارد.

دم کرده آویشن برای درمان سردرد و رفع نفخ شکم مؤثر است. یک قاشق سوپخوری سر خالی را در قوری آب جوش به مدت ۱۰ دقیقه دم کرده، سپس صاف کرده و گرم بنوشید. برای تسکین جای گزیدگی حشرات کمپرس این محلول را استفاده کنید.

بخور این گیاه نیز برای سرماخوردگی و بینی گرفته مفید است. ۲ قاشق سوپخوری آویشن را در کتری آب جوش بریزید. سرتان را بالای کتری بگیرید و یک حوله نیز روی سر بیندازید. به آرامی نفس عمیق بکشید. چند دقیقه تنفس به این ترتیب کافی است.

مریم سادات کاظمی/قدس آنلاین