۱٫ گاوزبان مورد استفاده در ایران (Echium amoneum)، با گاوزبان مشهور در منابع گیاه درمانی نوین (Borago officinalis) متفاوت است.

۲٫ هر دو جنس و گونۀ گاوزبان کاربردهای مشابهی دارند ولی برخی عوارض در گاوزبان اروپایی (ناشی از آلکالوئیدهای پیرازولیدن) مصرف آن را به خصوص در بیماران کبدی و در زنان باردار محدود می کند.

۳٫ گاوزبان موجود در ایران طبیعت گرم و تر در درجۀ اوّل دارد و از این جهت ایمن شمرده می شود. کیفیت گرم و تر گاوزبان مصرف آن را در فصل پاییز مناسبتر می کند به خصوص برای کسانی که به هر دلیل دچار استرسهای جسمی و فکری و عاطفی زیادی باشند.

۴٫ جوشاندۀ گل گاوزبان برای تقویت قلب و سیستم عصبی، و پاکسازی بدن و قلب از برخی مواد تباه سودمند است. مقدار لازم در یک فرد بالغ عبارت است از ۵ گرم در حجم حدود ۲۵۰ سی سی آب جوش، که باید آرام و ملایم تا حد رسیدن به ۱۵۰ سی سی جوشانده و سپس با اندکی لیموعمانی یا آب لیموی تازه و تنها اندکی عسل یا نبات میل شود.

۵٫ مصرف گل گاوزبان به تنهایی در افرادی که فشارخون بالا دارند می تواند به شدت مخاطره انگیز باشد. 

منبع: مرجع طب سنتی ایران