به گزارش شبکه خبری گیاهان دارویی و ترکیبات طبیعی به نقل از  ایرنا، چندی است کشت آزمایشی زعفران دیمی و آبی در شهرستان دماوند رواج یافته، برخی کشاورزان قطعه ای از زمین خود را به کاشت پیاز زعفران اختصاص می دهند و زعفران مورد نیازشان را از زمین برداشت می کنند.

مدیر جهاد کشاورزی شهرستان دماوند در گفت وگو با ایرنا اظهار کرد: این شهرستان به دلیل شرایط اقلیمی وخاک مناسب مستعد کشت گیاهان دارویی اعم از زعفران است، که تاکنون بطور آزمایشی بیش از ۱۰ هکتار از اراضی شهرستان در سنوات گذشته زیر کشت این گیاه رفته و با انجام مراحل آزمایشی نتایج مطلوبی از لحاظ کیفیت، کمیت و اسانس حاصل شده است.

‘حمیدرضا خلیلی’ با اشاره به سود و درآمدزایی مطلوب کشت این گیاه برای کشاورزان، گفت: توسعه زعفران با توجه به نیاز کم این گیاه به آب بیش از سایر گیاهان دارویی در دستور کار قرار گرفته است.

وی از توسعه کشت زعفران در شهرستان دماوند برای اقتصادی کردن تولید و استفاده از اراضی که امکان انتقال آب به آنان کمتر است، خبر داد و افزود: درصدد هستیم در اراضی و باغ های درجه دو منطقه، کشت زعفران را با توجه به عملکرد بسیار خوب کشت آزمایشی آن توسعه دهیم.

مدیر مجتمع کشاورزی و دامپروری ‘همند آبسرد’ وابسته به شرکت سهامی مزرعه نمونه سازمان اتکاء وزارت دفاع نیز به عنوان مسوول ترویج کشت زعفران در شهرستان دماوند، اظهار کرد: کشت زعفران را از ۱۱ سال گذشته در منطقه همند آبسرد در یک و نیم هکتار اراضی شیبدار بصورت کَرتی و خطی آغاز کرده ایم.

‘عیسی رجحانی’ گفت: از نظر علمی شهرستان دماوند دارای شرایط اقلیمی بسیار مناسبی برای کاشت زعفران است و به جرات می توان گفت کیفیت محصول زعفران این منطقه با مناطقی همچون قائنات برابری می کند.

وی افزود: گیاه زعفران بسیار کم آب است و در فصل تابستان در خواب بسر می برد و نیازی به آبیاری ندارد و با شروع فصل پاییز فعالیت خود را آغاز می کند و نیاز این گیاه به آب در فصل زمستان و بهار و وجود برف و باران فراوان در این منطقه سبب نیاز نداشتن به آبیاری این گیاه برای کشاورزان می شود و به نوعی می توان گفت با کشت دیم نیز این محصول بهروری خوبی دارد و دو تا سه بار آبیاری در سال کفایت می کند.

مدیر مجتمع کشاورزی و دامپروری همند آبسرد، با بیان اینکه کشت زعفران پس از سیب درختی به عنوان محصول دوم شهرستان می تواند در برنامه کشت قرار گیرد، گفت: تداخل نداشتن در کشت این دو محصول، شرایط را برای تولید هر دو محصول توسط کشاورزان مهیا می کند، زیرا بلافاصله پس از پایان برداشت محصول سیب فعالیت زعفران کاران آغاز می شود.

وی افزودک یکی از مزایای کشت این محصول کم آبی آن است و کشاورزانی که زمین دارند، اما آب کافی برای کشت و کار ندارند می توانند در اراضی خود با حداقل آب زعفران کشت کنند و علاوه بردرآمدزایی، به نوعی بطور موقت اشتغالزایی کنند.

رجحانی، با اشاره به اینکه در هر هکتار از اراضی زیر کشت زعفران می توان پنج کیلو و نیم زعفران برداشت کرد، خاطرنشان کرد: کاشت این محصول سبب اشتغال زایی فصلی و موقتی برای خانوار می شود بطوری که گل های زعفران را برای پر کردن و جدا کردن زعفران به درب منازل می بریم و برای برداشت آن نیز به دلیل استفاده نکردن از فناوری و ابزارآلات صنعتی باید از نیروی انسانی بهره جست.

مدیر مجتمع کشاورزی و دامپروری همند آبسرد، نتایج کاشت آزمایشی این محصول را درشهرستان دماوند بسیار مطلوب دانست و گفت: درصدد هستیم تا با جابه جایی پیازهای زعفران، استفاده از بذر مرغوب، کاهش هزینه کارگری و بکارگیری روش های علمی در توسعه کشت زعفران در این منطقه گام برداریم که این مهم از سال ۹۱ آغاز شده است.

رحجانی، اذعان کرد: محصول زعفران در شهرستان دماوند به مرحله بسته بندی برای عرضه به بازار نیز دست یافته است.

اداره ترویج جهاد کشاورزی شهرستان دماوند نیز با همکاری مدیر مجتمع کشاورزی و دامپروری همند آبسرد، آموزش کاشت محصول زعفران و توزیع بذر آن را از سال ها پیش در دستور کار خود قرار داده است، بطوری که در قالب طرح های کارآفرینی و خود اشتغالی زنان روستایی بصورت پراکنده در روستاهای این منطقه در سطوح مختلف ۱۰۰ و ۲۰۰ مترمربعی کشت می شود.

‘اسدالله حاجی محمدی’ از کشاورزان دماوند در سه سال گذشته قطعه زمین ۱۰۰ مترمربعی خود را به کاشت زعفران اختصاص داده است.

این کشاورز گفت: زعفران از گیاهان پیازدار و چندساله است که گاهی اوقات پیاز آن مدت بیش از ۱۵ سال در زمین می ماند.

حاجی محمدی افزود: میزان گل و محصول دهی زعفران در واحد سطح به حاصلخیزی و استعداد زمین و سن مزرعه بستگی دارد و در سال های اول و دوم پس از کاشت پیاز، مقدار محصول قابل توجه نیست اما از سال سوم به بعد با افزایش تعداد پیازها و تکثیر آن در زیر زمین میزان گل دهی زعفران افزایش می یابد.

وی اضافه کرد: در سال های پنجم، ششم و هفتم میزان محصول و برداشت گل به حداکثر می رسد و از سال هشتم به بعد گل دهی مزارع زعفران کاهش می یابد که باید پیازها را از زمین خارج کرد و در زمین دیگری کاشت از این رو کاشت متوالی زعفران موجب بهره وری کشاورزی در تمام سال ها می شود.

‘رازقه غلامرضایی’ از دیگر کشاورزان که کشت زعفران دیمی را در یک هزار مترمربع به صورت آزمایشی از هفت سال گذشته آغاز کرده نیز در این مورد گفت: زعفران گیاهی نیمه گرمسیری است و در نقاطی که دارای زمستان های ملایم و تابستان گرم و خشک باشد، بخوبی می روید.

وی افزود: مقاومت زعفران در مقابل سرما زیاد است، اما چون دوران رشد آن مصادف با پاپیز، زمستان و اوایل بهار است، در این شرایط به هوای مناسب و معتدلی نیاز دارد.

غلامرضایی تابستان را دوره خواب و استراحت گیاه زعفران ذکر کرد و افزود: بارندگی یا آبیاری در این دوره برای گیاه مضر است؛ بنابر این کشت و کار آن در مناطق گیلان و مازندران و مناطق گرم جنوب کشور معمول نیست.

وی درباره زمان کاشت پیاز زعفران گفت: از اوایل خرداد تا اواسط مهرماه می توان این گیاه را کاشت، اما بهتر است از کاشت پیاز در اواخر تیر و اوایل مرداد خودداری شود، زیرا در این مواقع هوا و زمین بسیار گرم است و امکان دارد رطوبت پیاز هنگام جابه جایی از بین برود و به آن صدمه وارد شود.

این کشاورز درباره انتخاب نوع بذر گفت: پیازهای انتخابی باید درشت تر، سالم تر و بدون زخم و خراشیدگی و عاری از هر نوع بیماری باشند.

وی که خود از کارشناسان جهاد کشاورزی شهرستان دماوند است، از کشت زعفران به صورت خرد در روستاهای ‘مهرآباد’ ، ‘مراء’ ، ‘جابان’ ، ‘سربندان’، ‘گرم آبسرد’، خبر داد و افزود: با توجه به خشکسالی پیاپی شهرستان، کشت زعفران که نیاز به آب چندانی ندارد جایگزین مناسبی برای بهره برداران خواهد بود و می توان از زمین های موجود برای اشتغالزایی و درآمدزایی برای خانوار بهره گرفت.

این کشاورز افزود: زمان برداشت محصول از اواخر مهر تا اوایل آبان ماه است و با توجه به اینکه این محصول به آبیاری در فصل بهار و پاییز نیاز دارد و منطقه دماوند نیز در این فصل از نزولات آسمانی بهره مند می شود، کاشت دیم آن نیز منطقی خواهد بود.

غلامرضایی تجربه های گذشته در کشت آزمایشی این تولید را در برآیند کنونی موثر خواند و گفت: حدود هفت سال به کشت زعفران دیمی پرداختم که در سال چهارم حدود نیم کیلو گرم محصول برداشت شد.

پس از چیدن گل زعفران از مزرعه مرحله دشوار آن همانا جداکردن کلاله قرمز رنگ آن که در واقع زعفران اصلی (سرگل) است فرا می رسد که زعفران کاران به این عمل’ پر کردن زعفران’ می گویند.

بر اساس نظر زعفران کاران حرفه ای یک فرد ماهر در یک روز فقط می تواند حدود چهار کیلوگرم گل زعفران را ‘پر’ کند اما این مرحله دشوار در شهرستان دماوند به دلیل آزمایشی بودن کاشت زعفران و برداشت محصول اندک همچنان لذت بخش است.