اثر قارچ میکوریز آربوسکولار و تفاله شیرین‌بیان بر ویژگی‌های مورفولوژیک و فیزیولوژیک گیاه همیشه‌بهار (Calendula officinalis L.)

.
۱مهدی زارعی ؛ ۲محمد مریخی؛ ۳محمدجمال سحرخیز  
۱استادیار، بخش علوم خاک، دانشکده کشاورزی، دانشگاه شیراز
۲دانش‌آموخته کارشناسی ارشد، بخش باغبانی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه شیراز
۳دانشیار، بخش باغبانی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه شیراز

.
چکیده
کاربرد همزمان مواد آلی و قارچ‌های میکوریز آربوسکولار رشد و عملکرد گیاهان را تحت تأثیر قرار می‌دهد. به‌منظور ارزیابی تأثیر قارچ Funneliformis mosseae، تفاله شیرین‌بیان و کاربرد همزمان آنها بر ویژگی‌های مورفولوژیک و فیزیولوژیک گیاه همیشه‌بهار (Calendula officinalis L.) آزمایش گلخانه‌ای در قالب آزمون فاکتوریل (قارچ میکوریز آربوسکولار در دو سطح مایه‌زنی با قارچ و عدم مایه‌زنی، و تفاله شیرین‌بیان در چهار سطح ۰، ۵، ۱۰ و ۲۰ درصد حجمی) با طرح پایه کاملاً تصادفی در ۳ تکرار انجام شد. ویژگی‌های مورفولوژیک، میزان کلروفیل، فلاونوئید کل، کلنیزاسیون ریشه، مقدار جذب نیتروژن، فسفر و پتاسیم گیاه میکوریزی در مقایسه با گیاه غیرمیکوریزی به‌طور معنی‌داری بالاتر بود. کاربرد تیمارهای ۵% و ۱۰% حجمی تفاله شیرین‌بیان ویژگی‌های مورفولوژیک و میزان جذب عناصر را به‌طور معنی‌داری در مقایسه با شاهد افزایش داد. بیشترین میزان فلاونوئید در سطح کاربرد ۱۰% حجمی تفاله شیرین‌بیان بدست آمد. کاهش صفات کمّی گیاه همیشه‌بهار بجز میزان کلروفیل و کلنیزاسیون ریشه در سطح مصرف ۲۰% حجمی تفاله شیرین‌بیان مشاهده گردید. اثر قارچ در مقایسه با مصرف تفاله شیرین‌بیان بر همه صفات کمّی گیاه بجز میزان فلاونوئید بیشتر بود. کاربرد همزمان قارچ و تفاله شیرین‌بیان تأثیر مثبت بر بیشتر صفات مورد ارزیابی داشت. البته تأثیر مثبت قارچ بر صفات کمّی گیاه در سطوح کاربرد ۱۰% و ۲۰% حجمی تفاله شیرین‌بیان بیشتر بود.
کلیدواژگان: Funneliformis mosseae؛ کود آلی؛ همیشه‌بهار (Calendula officinalis L)؛ میزان فلاونوئید

.