تجارت بین المللی گیاهان دارویی و معطر از سال های ۱۹۹۱ تا ۲۰۰۳ مورد بررسی قرار گرفت برای این منظور آمار تجارت جهانی ۱۱۰ کشور جهان مطالعه گشت.

در این مطالعه سیمای اصلی تجارت گیاهان دارویی و معطر در سر تا سر جهان ، جریان های مهم تجارت ، کشور های مهم فعال و مسائل اصلی پرداخته شده است. نفوذ و تسلط برخی کشور ها و نواحی در این تجارت قابل توجه می باشد . تجارت جهانی متمرکز بر سه مرکز آمریکا ، آلمان و هنگ کنگ است . میزان صادرات و واردات در بین کشورهای انتخاب شده مقایسه و به دنبال یک رابطه جهت ارزیابی هستیم.

گیاهان دارویی و معطری که تولید می شوند به صورت های مختلفی از تولید ( ماده خام جهت فرآوری ، محصول بسته بندی شده ، داروی فرآوری شده ، گیاه دارویی ، چای ، مشروبات الکلی ، لوازم آرایشی ، عرقگیر و لوازم بهداشتی ، مکمل غذایی ، حشره کش ها و …. ) عرضه می شوند . استفاده از مواد گیاهی خام بسیار ارزان تر از استفاده از مشتقات مواد شیمیای است . در حدود ۷۰۰۰۰ گونه گیاهی به عنوان دارو در بین مردم سرتاسر جهان مورد استفاده قرار می گیرد و نتیجه آن ایجاد یک بستر و تقاضای بزرگ جهت داروهای گیاهی در سطح بومی ، منطقه ای ، ملی و بین المللی است.

تولید ات داروهای گیاهی تا حد زیادی وابسته به رویشگاه های طبیعی و وحشی است. شناخت از دانش تجارت ، مقدار ، ساختار و روند ، نوع کالا و قیمت آن در مبدا و مالیات بسیار مهم در مردم علاقه مند به کشت این گیاهان است.

بازرگانی گیاهان دارویی و معطر:

میانگین سالانه آمار گمرکات مرزی در تجارت داروهای گیاهی در سال های ۱۹۹۱ تا ۲۰۰۳ در حدود ۴۷۶۰۰ تن وبه ارزش ۲/۱ بیلیون دلار آمریکا بوده است. سیما و چهره اصلی تجارت جهانی تسلط چند کشور محدود را نشان می دهد . ۸۰% تجارت جهانی در گرو ۱۲ کشور و با میانه روی کشور های آسیایی و اروپایی می باشد . کشور های آسیایی عهده دار ۴۱% واردات جهانی و ۴۸% صادرات جهانی می باشند .سهم اروپا از واردات جهانی یک سوم است.

در ارتباط سه کشور مهم در بازرگانی گیاهان دارویی سهم آمریکا ۱۲% و آلمان و ژاپن هر کدام ۱۱% از واردات می باشد .

هنگ کنگ مهم ترین وارد کننده گیاهان دارویی با ۹۵۰/۵۹ تن با ارزشی بالغ بر ۲۶۳۴۸۴۲۰۰ دلار به طور میانگین در سال در طی دوره مورد مطالعه است.

آمریکا با ۵۱۲۰۰ تن با ارزش ۱۳۹۳۷۹۵۰۰ دلار بطور میانگین در سالهای مورد مطالعه داشته است .

و به همین ترتیب ژاپن ، آلمان ، کره در ردیف های بعدی واردات قرار دارند و بطور کلی ارزش واردات جهانی گیاهان دارویی در ۱۲ کشور عمده وارد کننده گیاهان دارویی ۳۲۰۵۵۰ تن و۹۳۰۵۲۴۴۰۰ دلار آمریکا در طی سال های ۱۹۹۱ تا ۲۰۰۳ بوده است .

۱۲ کشور مهم وارد کننده گیاهان دارویی و محصولات آن به ترتیب به شرح زیر می باشد :

هنگ کنک ، آمریکا ، ژاپن ، آلمان ، جمهوری کره ، فرانسه ، چین ، ایتالیا ، پاکستان ، اکراین و مالزی می باشد .

۱۲ کشور فوق به عنوان کشور های مهم و اصلی صادر کننده گیاهان دارویی به شمار می روند . میانگین میزان صادرات گیاهان دارویی و محصولاتشان از این ۱۲ کشور ۳۶۸۱۰۰ تن و به ارزش ۸۴۷۹۸۰۸۰۰ دلار آمریکا در طی سال های ۱۹۹۱ تا ۲۰۰۳ بوده است .

چین با میانگین سالانه ۱۵۰۶۰۰ تن و به ارزش ۲۶۶۰۳۸۵۰۰ دلار در طی سال های۱۹۹۱ تا ۲۰۰۳ به عنوان بزرگترین صادر کننده گیاهان دارویی شناخته شده است و یک سوم کل صادرات را در اختیار دارد .

هنگ کنک با میانگین سالانه ۵۵۰۰۰ تن و به ارزش ۲۰۱۰۲۱۲۰۰ دلار در طی سالهای ۱۹۹۱ تا ۲۰۰۳ در رتبه دوم صادرات گیاهان دارویی و معطر قرار دارد .
میانگین سالانه ۱۲ کشور مهم در صاردات گیاهان دارویی ۳۶۸۱۰۰ تن و به ارزش ۸۴۷۹۸۰۸۰۰ دلار می باشد.

مهم ترین کشور های صادر کننده گیاهان دارویی به ترتیب چین ، هنگ کنگ ، هند ، مکزیک ، آلمان ، آمریکا ، مصر، بلغارستان ، شیلی ، موراکو ، آلبانی و سنگاپور می باشند.

سه مرکز تجارت : آمریکا ، آلمان و هنگ کنگ

بیشترین داد و ستد گیاهان دارویی و معطر را مراکز آمریکا ، آلمان و هنگ کنگ داشته اند . هر یک از این سه کشور هم صادارات و هم واردات زیادی داشته اند .

آمریکا:

میانگین سالانه واردات آمریکا ۵۱۲۰۰ تن با ارزش ۴/۱ بیلیون دلار آمریکا و میانگین سالانه صادرات آمریکا بیش از ۱۳۰۵۰ تن و به ارزش ۰۵/۱ بیلیون دلار آمریکا در طی سالهای ۱۹۹۱ تا ۲۰۰۳ بوده است .

اختلاف برجسته بین ارزش صادرات و واردات بیانگر این مطلب است که بیشتر واردات آمریکا بصورت مواد گیاهی خام و با درجه فرآوری شده ناچیز و از طرف دیگر صادرات گیاهان دارویی از آمریکا دارای درجه فرآوری بالا و محصولات فرآوری شده بوده است.

واردات گیاهان دارویی در آمریکا در طی سال های ۱۹۹۱ تا ۲۰۰۳ بین ۴۵۰۰۰ تن تا ۶۲۳۰۰ تن دارای نوسان بوده و بیشترین واردات ۷۱۰۰۰ تن مربوط به سال ۱۹۹۷ بوده و صادرات گیاهان دارویی و معطر از آمریکا بین ۹۰۰۰ تا ۱۸۰۰۰ متفاوت بوده است.

در سال ۲۰۰۳ هندوستان مهم ترین منبع و صادر کننده به آمریکا باسهم ۲۸% کل واردات آمریکا و سپس چین ۱۲% ، آذربایجان ۱۰% ، مکزیک ۵/۸ % و مصر ۶% و بیش از ۱۰۰۰ تن توسط کشور های ترکمنستان ، آلمان ، ازبکستان ، آلبانی ، مراکش و ترکیه به آمریکا صادر کرده اند .

در مقابل ۴۴% صادرات کشور آمریکا به کشور های قاره آمریکا : ۲۶% کانادا ، ۷% مکزیک و ۱۰% کشور های شمالی قاره آمریکا واز دیگر مهم ترین مقصد صادرات آمریکا ، آلمان ۱۷% ، جمهوری کره ۵/۱۲ % و ژاپن ۱۰ % بوده است.

آلمان:

میانگین واردات آلمان ۴۴۷۵۰تن در سال به ارزش۰۴/۱ بیلیون دلار آمریکا و در حدود یک سوم این مقدار۱۵۱۰۰ تن به ارزش ۶۸ میلیون دلار آمریکا صادرات داشته است .

همانند آمریکا ارزش کالا های صادراتی خیلی بیشتر از مقدار واردات آنها است و این نشان می دهد که بیشتر واردات کشور آلمان به صورت مواد خام و یا در حد فرآوری کم بوده و بر عکس کالا ها و داروهای گیاهی صادراتی این کشور از درجه بالای فرآوری بر خوردار بوده اند .از سال های ۱۹۹۱ تا ۲۰۰۳ میزان صادرات دارو های گیاهی از رشد ۲۳% برخوردار بوده و از ۳۷۸۶۰ تن به ۴۶۷۵۰ تن در سال رسیده است .

در طی دوره مورد مطالعه میزان واردات کشور آلمان از حد ۵۰۰۰۰ تن در سال متجاوز کرده بود بطوریکه در سال ۱۹۹۶ ، ۵۱۴۴۰ تن و در سال ۱۹۹۸ ، ۵۳۳۵۰ تن بوده .

میزان افزایش صادرات در این دوره فقط یک پنجم بوده است بطوریکه از ۱۴۴۴۰ در سال ۱۹۹۱ به ۱۷۲۶۰ در سال ۲۰۰۳ بوده است .

همانند آمریکا ، آلمان نیز محصولات دارویی را از سر تا سر جهان وارد می کند . در طی سال های ۱۹۹۱ تا ۲۰۰۰ کشور آلمان حداقل از۱۴۲ کشور جهان واردات داشته بود. بلغارستان مهم ترین کشور منبع برای واردات کشور آلمان با ۵۲۲۰ تن بود و هند با ۴۲۴۰ تن و هلند با ۳۸۳۰ تن و همچنین کشور آلمان بیش از ۲۰۰۰ تن واردات خود را از کشور های زیر تامین می کند :

سودان ، شیلی ، مجارستان، مصر و چین

مطالعه نمودار و جداول واردات آلمان نشان می دهد که ۱۹۴۲۰ تن یا ۴۳% واردات کشور آلمان از کشور های اروپایی می باشد .

از طرف دیگر آلمان محصولات دارویی خود را به ۱۴۷ کشور جهان صادر می کند و ۷۵ % صادرات دارو های گیاهی کشور آلمان فقط به ۱۲ کشور جهان بوده بطوریکه استرالیامهمترین وارد کننده محصولات آلمان و پس از آن سوئیس ، آمریکا و ایتالیا قرار دارند . حداقل ۷۵% صادرات کشور آلمان به کشور های اروپایی است .

در بالا نشان داده شد که با تفکیک صادرات و واردات با توجه به مناطق مختلف ، سهم قابل توجهی از صادرات و واردات کشور آلمان در بین کشور های اروپایی بوده است .

از طرفی دیگر با مطالعه نمودار ها و جداول صادرات و واردات اروپا در زمینه محصولات دارویی و گیاهی متوجه می شویم که آلمان از بیش از یک سوم کشور ها در این زمینه قوی تر است و به عنوان یک کشور قدر در ابن ضمینه شناخته می شود.

آلمان مهمترین کشور وارد کننده مواد گیاهی از کشور های شرقی و شمالی اروپا می باشد بطوریکه دو سوم صادرات این مناطق به کشور آلمان فروخته می شود .

در نتیجه مهمترین مرکز وارد کردن در کشور های اروپایی در ارتباط با محصولات و مواد گیاهی می باشد و مهمترین و فعال ترین دانه زنجیر بازرگانی مواد گیاهی در زنجیره کشور های اروپایی می باشد.

هنگ کنگ:

سومین مرکز بازرگانی هنگ کنگ است. این مرکز عمده ترین مرکز بازرگانی در بین کشور های شرقی و شمال شرقی آسیا در هر سال بوده است.

میانگین واردات در سال۵۹۹۵۰ تن و به ارزش ۲۶۳ میلیون و میانگین صادارت ۵۵۰۰۰ تن و به ارزش ۲۰۱ میلیون دلار آمریکادر سال بوده است .

در مقایسه با آلمان و آمریکا ، ۹۲% واردات آنها ، صادر شده است در واقع کالا های صادراتی مجددا صادر شده اند و نقطه عطف این مسئله مقایسه قیمت صادرات و واردات کالا ها می باشد .

۸۰ تا ۹۰ % واردات از یک کشور بنام چین بوده و با قیمانده آن از کشور های اندونزی ، جمهوری کره ، هندوستان و تایلند بوده است.

صادرات از این کشور راهی کشور های مختلف جهان با برتری کشور های شرقی و شمال شرقی آسیا می شده است.

در سال ۲۰۰۳ سهم صادرات این نوع محصولات در حدود ۸۶% و در حدود ۵۰ % به کشور های شرقی و شمال شرقی آسیا ، ۱۰ % به چین و کره و ۶% به آمریکا و کانادا بوده است.

اهمیت مرکز بازرگانی هنگ کنگ به دلیل کاهش زمان رسیدگی به متقاضی با توجه به نوع سیاست منطقه می باشد .

مصرف کننده ها در مقابل کشور های منبع:

میانگین شبکه واردات در کشور های مشخص شده در جدول شماره یک و نمودار شماره سه قابل مشاهده می باشد .

ژاپن مهمترین کشور مصرف کننده با میانگین پیشروی به سمت واردات ۴۶۲۰۰ تن در طی دوره ۱۹۹۱ تا ۲۰۰۳ است .

بعد از ژاپن آمریکا ، جمهوری کره و آلمان با میانگینی در بین ۳۱۵۰۰ تا ۳۸۰۰۰ را دارا بوده اند .

واردات کشور های مصرف کننده عموما به صورت مواد خام و یا دارای درجه فرآوری کم و سپس در صنایع به عطر ، عصاره ، چای و … تبدیل و به بازارها و سایر کشور ها صادر می شده است.

واضح است کشور هایی همچون آلمان و آمریکا دارای نقش اساسی در بازرگانی گیاهان دارویی و معطر هستند همچنین در بین کشور های عمده مصرف کننده جهان در این ضمینه نیز قرار دارند .

و از طرفی دیگر با توجه به نمودار شماره ۳ چین با توجه به دور بودن از بازارهای جهانی تولید گیاهان دارویی در جهان میانگین اختلاف صادرات و واردات آن ( شبکه واردات ) ۱۳۵۰۰۰ تن در مکان اول و هند در این ضمینه با۳۴۲۵۰ تن در مکان دوم قرار دارد.

در اروپا بلغارستان و آلبانی و در قاره آمریکا ، مکزیک و شیلی و در آفریقا مصر و موراکو مهم ترین منبع تولید دارو های گیاهی هستند . میانگین شبکه واردات این کشور ها بین ۷۹۵۰ تا ۱۰۰۰۰ تن می باشد .

کشور ژاپن در سال های ۱۹۹۱ تا ۲۰۰۳ بطور میانگین سالانه ۴۶۴۵۰ تن به ارزش ۱۳۱ میلیون دلار آمریکا گیاهان دارویی واردات داشته است . بیش از ۵۰ % واردات کشور ژاپن در سال ۲۰۰۳ از کشور شیلی بوده است و از سایر کشور های منبع جهت واردات کشور ژاپن هند با ۱۷% و تایلند با ۱۵% در سال ۲۰۰۳ بوده است این گونه محصولات همچنین از ویتنام ۳/۳ % و سودان ۳% نیز به کشور ژاپن در سال ۲۰۰۳ وارد شده است . بطور خلاصه ژاپن در سال ۲۰۰۳ از ۵۸ کشور جهان در این ضمینه واردات داشته است.

جمهوری کره هر ساله بطور میانگین ۳۳۵۰۰ تن به ارزش ۱۳۱ میلیون دلار آمریکا از دارو های گیاهی واردات داشته است. در سال ۲۰۰۳ جمهوری کره داروهای گیاهی را از ۴۹ کشور جهان وارد کرده است بطوریکه ۸۸% واردات این کشور از کشور چین بوده است و از باقیمانده این مقدار می توان به ازبکستان ۳% و میانمار ۲% اشاره کرد . میزان صادرات کشور کره در این ضمینه به طور میانگین۱۹۹۰تن به ارزش ۶۶ میلیون دلار آمریکا بوده است.

این گزارش تایید می کند که جمهوری کره یکی از کشور های مهم تولید کننده ریشه جین سنگ است.

چین در طی سال های مورد مطالعه دارای بالاترین سطح به عنوان کشور منبع با میانگین سالانه صادرات دارو های گیاهی ۱۵۰۰۰۰ تن و به ارزش۲۶۶ میلیون دلار آمریکا بوده است . چین حداقل به ۶۵ کشور جهان در این دوره دارو های گیاهی صادر کرده است که در حدود ۹۰ % صادرات این کشور به کشور های شرقی و شمال شرقی آسیا بوده است و در این بین می توان به ۳۱ % از صادرات به هنگ کنگ ، ۲۱% به جمهوری کره ، ۱۰% به ژاپن ، ۷/۷% به ویتنام و ۱۰% به سایر کشور های آسیایی اشاره داشت همچنین در این راستا سهم صادرات به کشور های آمریکا و آلمان به ترتیب ۴/۲% و ۷/۱% بوده است.

میزان صادرات کشور چین افزایشی ۵۷% تقریبا ۱۱۰۰۰۰ تن در سال ۱۹۹۱ به ۱۶۸۳۰۰ تن در سال با پیک ( بیشترین ) ۱۸۶۴۰۰ تن در سال ۲۰۰۰ داشته است.

هندوستان در مکان دوم به لحاظ کشور منبع در ضمینه دارو های گیاهی است . میانگین سالانه صادرات دارو های گیاهی هندوستان ۴۰۴۰۰ تن و به ارزش ۷/۶۱ میلیون دلار آمریکا بوده است . نوسان میزان صادرات هندوستان در طی سال های ۱۹۹۱ تا ۲۰۰۳ بین ۳۱۰۰۰ تن و ۴۹۰۰۰ تن بوده است . هندوستان به ۹۵ کشور جهان در این ضمینه صادرات داشته است .

مهمترین کشور های مقصد صادرات هندوستان آمریکا و کشور های اروپایی بوده و سهم آمریکا در این بین ۳۱ % و ۲۵% نیز به کشور های اروپایی رفته است. بیش از ۱۰۰۰ تن به کشور های ژاپن ، آلمان ، اسپانیا ، پاکستان ، فرانسه ، مکزیک ، بنگلادش و هنگ کنگ صادر شده بود. میانگین واردات کشور هندوستان بالغ بر ۶۱۵۰ تن بوده است که عمده آن از کشور هایی نظیر نپال ، سیریلانکا ، پاکستان و افغانستان بوده است. هند ممکن است به عنوان یک مرکز بازرگانی کوچک برای جنوب آسیا به حساب بیاید.

مکزیک بطور میانگین سالانه ۳۷۶۰۰تن از داروهای گیاهی به ارزش ۳/۱۴ میلیون دلار آمریکا صادرات داشته است . افزایش قابل توجه صادرات مکزیک بعد از سال ۲۰۰۰ بوده است . در سال ۱۹۹۰ میزان صادرات این کشور فقط بین ۴۷۰۰ تن و ۱۷۶۰۰ تن نوسان داشته است اما سپس به ۴۲۵۵۰ تن در سال ۲۰۰۰ ، ۸۱۵۵۰ در سال ۲۰۰۱ ، ۱۳۰۱۵۰ تن در سال ۲۰۰۲ و ۱۴۷۳۰۰ در سال ۲۰۰۳ افزایش پیدا کرده اشت. بیش از ۹۹% صادرات مکزیک به مقصد آمریکا است.

شیلی به لحاظ اهمیت دومین کشور منبع داروهای گیاهی برای آمریکا می باشد . میانگین سالیانه صادرات شیلی ۹۸۵۰ تن و با نوسانی بین ۹۰۰۰ تن تا ۱۶۰۰۰ تن در بین سال های مورد مطالعه بوده است. ارزش این مقدار محصول به طور میانگین بالغ بر ۴/۲۶ میلیون دلار آمریکا می باشد.میانگین واردات سالیانه این کشور ۳۲۰ تن بوده است . شیلی به ۳۵ کشور جهان صادرات داشته است . آلمان با سهم ۳۸% در سال ۲۰۰۳ عمده ترین وارد کننده و ۳۵% کشور های جنوبی آمریکا مانند برزیل با سهم ۱۴ % و آرژانتین با سهم ۱۳%جزو وارد کنندگان از شیلی بوده اند.

مصر در آفریقا جزو صادر کنندگان دارو های گیاهی به کشور های مختلف می باشد و در بین سال های ۱۹۹۱ تا ۲۰۰۳ میانگین سالانه صادرات مصر ۱۱۸۰۰ تن به ارزش ۵/۱۳ میلیون دلار آمریکا بوده است .

این کشور به ۶۶ کشور جهان صادرات دارو های گیاهی داشته است و در این بین آلمان با سهم ۲۶% و آمریکا ۲۰% در سال ۲۰۰۳ مهمترین هدف های صادرات مصر بوده اند.

مراکش از دیگر کشور های آفریقایی است که میزان قابل توجهی داروهای گیاهی به سایر کشور ها صادر می کند . میانگین سالانه صادرات مراکش در این ضمینه ۸۵۰۰ تن و به ارزش ۷/۱۳ میلیون دلار آمریکا بوده است . افزایش صادرات مراکش در این ضمینه از ۶۷۰۰ تن درسال ۱۹۹۱ به ۱۰۷۵۰ تن در سال ۲۰۰۳ بوده است.

در اروپا دو کشور بلغارستان و آلبانی مهم ترین منبع صادرات داروی های گیاهی در طی دوره مورد مطالعه به حساب می آیند .

بلغارستان بطور میانگین سالانه ۱۰۳۰۰ تن دارو های گیاهی صادرات داشته که دامنه تغییرات صادرات بین ۵۱۰۰ تن تا ۱۵۴۵۰ تن بوده است . بیشترین مواد گیاهی به آلمان با سهم حداقل ۶۰% ، اسپانیا ۱۲% و ۴ تا ۵% هم برای فرانسه و هم برای ایتالیا صادر شده است .میزان واردات بسیار کم در حد ۲۹۰ تن در سال بوده است.

آلبانی بطور میانگین سالانه ۸۰۵۰ تن به ارزش ۷/۱۱ میلیون دلار آمریکا صادرات دارو های گیاهی داشته است . در طول دوره مورد مطالعه میزان صادرات آلبانی بین ۶۳۰۰ تن تا ۹۰۰۰ تن نوسان داشته است .

ارزش صادرات و واردات داروهای گیاهی :

مقایسه میانگین قیمت صادارت یک تن ماده گیاهی در کشور های جهان ۲۵۵۰ دلار آمریکا در طی دوره مورد مطالعه بوده است .

بطور کلی کشور هایی که دارای صنعت فرآوری هستند قیمت صادرات آنها به همان نسبت بالا می باشد به عنوان مثال قیمت صادرات برای هر تن از فرانسه ۴۹۸۰ دلار آمریکا و از سوئیس ۷۷۹۰ دلار آمریکا و از ژاپن ۲۰۸۱۰ دلار آمریکا و از کره بالغ بر ۳۳۲۳۰ دلار آمریکا بوده است.

صادرات کره بیشتر به صورت دارو های فرآوری و یا گیاهان دارویی با ارزش بوده است .

کشور های عرضه کننده مهم داروهای گیاهی در سر تا سر جهان دارای قیمت صادرات پایین تر از میانگین جهانی هستند مانند قیمت صادرات برای هر تن بر حسب دلار آمریکا از چین ۱۷۷۰ ، هند ۱۵۳۰ ، آلبانی ۱۴۵۰ ، بلغارستان ۱۴۰۰ ، مصر ۱۱۵۰ بوده است. و همچنین این قیمت برای منابع خیلی ضعیف مانند آذربایجان ، بنگلادش ، بلیزو نیجریه بین ۲۵۰ تا ۳۰۰ دلار آمریکا برای هر تن می باشد .

قیمت های پایین نشان می دهد که اکثر صادرات به صورت مواد گیاهی خام و عموما جمع آوری شده از رویشگاه ای طبیعی است. این عمل دارای سود و منفعت کم است و نتیجه آن افراد بی کار و بدون تخصص است که به عنوان جمع آوری کننده مشغول به کار بوده اند . اغلب رویشگاه ها به اراضی نا کارآمد و یا دارای سطح اقتصادی کم تبدیل می شوند . اغلب کشور های مصرف کننده علاقه بیشتری به خرید از این نوع کشور ها را به دلیل سودو منفعت بیشتر دارند .

نتیجه آنالیز صادرات و واردات ۱۱۰ کشور جهان در ضمینه دارو های گیاهی به طور زیر است:

– بازرگانی داروی های گیاهی در جهان فقط در دست چند کشور است . ۱۲ کشور جهان ۸۰% بازار صادرات و واردات داروهای گیاهی را در اختیار دارند.

– سه مرکز بازرگانی برای این محصولات می توان شناسایی کرد . آلمان برای اروپا ، آمریکا برای شمال و جنوب آمریکا و هنگ کنگ برای جنوب شرقی آسیا به عنوان مرکز بازرگانی شناسایی شده اند .

– کشور های مهم در بازرگانی دارو های گیاهی به دو دسته تقسیم می شوند ، دسته که جزو کشور های مصرف کننده بوده و دارای شبکه واردات خیلی مثبت و از سوی دیگر دسته ای با شبکه واردات خیلی منفی . با توجه به اختلاف قیمت صادرات و واردات برای هر تن و درجه فرآری صادرات و وواردات است از کشور های گروه اول می توان به ژاپن ، آمریکا و کره اشاره داشت و از کشور های دسته دوم می توان بلغارستان ، هند ، شیلی و…. را نام برد .

– بطور کلی بازار های عمده در کشور های مختلف گسترش یافته است و این در حالی است که حجم زیاد صادرات در کشور های توسعه یافته می باشد.

– حجم بالایی از بازرگانی دارو های گیاهی یا بدون فرآوری و یا دارای درجه فرآوری بسیار پایین است .

– صادرات کشور های منبع معمولا بصورت مواد گیاهی خام و اغلب از رویشگاه های وحشی می باشدو دارای سود کم میباشد . فرآوری توسط کشور های مصرف کننده و همچنین مراکز بازرگانی با افزایش قیمت دارو ها و سود بالا می شود .

– سود کشور های منبع نسبتا کم و فقط سود تعداد کمی از کشور ها ی مصرف کننده بالا است .

با توجه به حجم بالای استفاده از گیاهان دارویی وحشی و مکان های رویش محدود آنها همواره باید به فکر استفاده پایدار از این منابع باشیم در این راستا می توان به فرآوری بیشتر مواد گیاهی خام و آموزش افراد برداشت کننده فکر کنیم .

حسین یوسفی