به گزارش شبکه خبری آموزشی گیاهان دارویی به نقل از خبرنما، آقای پیش بین با تاکید بر این که این گیاه به عنوان ماده شیرین کننده طبیعی وبهترین جایگزین شیرین کننده مصنوعی است افزود: شکر حاصل از گیاه استویا حدود ۲۵۰ برابر شیرین تر از قند ساکاروز است.

وی افزود: ماده استحصالی از این گیاه بهترین قند برای افراد مبتلا به بیماری دیابت می باشد و در شرایط مناسب از هر هکتار زمین زیر کشت آن حدود سه تا شش تن محصول سبز (برگ) به دست می آید که می توان از آن طی مراحلی ماده شیرین استخراج کرد.

 کارآفرین شیرازی اضافه کرد: استویا بر خلاف شکر باعث افزایش قند خون نمی شود و به همین دلیل پس از مصرف، قند خون را افزایش نمی دهد.

پیش بین با بیان اینکه، زاد گاه اولیه این گیاه کشور پاراگوئه است، گفت: اقلیم باشت با زادگاه اصلی این گیاه بسیار شبیه است و از لحاظ طول و عرض جغرافیایی نزدیک به هم هستند.

دیگر گیاهان دارویی که در این مزرعه کشت می شوند، ملیس، نعناع فلفلی، به لیمو است که به صورت مفصل درباره هرکدام توضیح خواهیم داد.

ملیس گیاهی است چندساله، علفی و پرپشت، عطر سرشاخه‌های آن شبیه لیمو است. ارتفاع گیاه به حدود ۶۰-۳۰ سانتی‌متر می‌رسد. برگها متقابل و پوشیده از تار هستند.

 گلها به رنگ سفید هستند و در تیر یا مرداد ظاهر می‌شوند. میوه آن فندقه و قهوه‌ای رنگ است و وزن هزار دانه آن ۷/۰ –۶/۰ گرم می‌باشد. در زمستان بوته گیاه خشک می‌شود ولی ریشه‌ها باقیمانده و در بهار مجددا رشد می‌کند.

پیش بین در خصوص این گیاه گفت: ۴ بار در سال محصول این گیاه را برداشت می نماییم و اندام مورد استفاده ملیس برگها و یا بطور کلی اندام هوایی گیاه است که عموما قبل از گلدهی جمع‌آوری می‌شوند؛ چون تاریخ گلدهی ملیس تیر و مرداد است لذا بهترین زمان برای برداشت اردیبهشت تا اوایل تیر می باشد.

از جمله خواص دارویی مهم این گیاه، آرام‌بخش، ضد اسپاسم، مقوی اعصاب، ضد نفخ و تقویت کننده حافظه است.

این کارشناس گیاهان دارویی در مورد گیاه نعناع فلفلی گفت: بیشترین مصرف نعناع فلفلی به منظور تهیه اسانس است. این گیاه دارای خواص دارویی و مواد مصرف فراوانی از جمله داروهای ضد نفخ، ضد باکتری، محلولهای دهان شویه، و نیز در صنایع غذایی، بهداشتی، آرایشی و نوشابه سازی می باشد.

 وی افزود: از این گیاه در ترکیب داروهای گیاهی تولید شده در کشور از جمله آلتادین، ماسومنت، قطره نعناع، منتاوآلیکوم استفاده شده است.

پیش بین در مورد کشت این گیاه در منطقه باشت اظهار داشت: این گیاه در مناطقی که دارای زمستانهای ملایم (حداقل دما ۸ – درجه سانتیگراد) و خاک با PH بین ۵-۸ باشد قابل کشت است. به طور کلی خاکهای اسیدی و زهکشی شده برای کشت نعناع فلفلی مناسب هستند، این گیاه زمستان را بصورت رکود به سرمی برد و در فصل بهـــار مجدداً رشد کرده و سرشاخه می دهد.

دیگر گیاه دارویی این مزرعه به لیمو است.

به‌لیمو، درختچه‌ای به ارتفاع  ۱،۵ الی ۲ متر می‌باشد. این گیاه دارای ساقه‌های بلند، زاویه دار و منشعب است. امروزه این گیاه به خاطر زیبایی و عطر دلپذیری که دارد، در بسیاری نواحی، پرورش داده می‌شود. به‌لیمو، برگ‌های ساده، خشن، کامل سه الی چهار تایی و به رنگ سبز روشن دارد.

 از به لیمو در درمان سوء هاضمه، نفخ، سردردهای یک طرفه، دردهای عصبی، سرگیجه و علائم سرماخوردگی استفاده می شود بعلاوه در تقویت حافظه و ایجاد آرامش نیز مفید است. همچنین به عنوان ادویه در مصارف خانگی نیز کاربرد دارد. اسانس به لیمو دارای خواص باکتری کش و حشره کش بوده و همچنین در صنعت عطرسازی نیز از آن استفاده می شود.

این مزرعه دارای نهالستانی برای تکثیر این گیاهان دارویی است.

محصولات پس از برداشت خشک و سپس بسته بندی می شوند.

در پایان آقای پیش بین گفت: محصولات این مزرعه جهت مصارف داخلی به شیراز، تهران و اصفهان و بازارهای خارجی صادر می شود.