.

تکنیک استخراج با لوله جاذب متحرک در سال ۱۹۹۹ توسط گروه پت ساندرا و برای برطرف کردن برخی محدودیت های تکنیک های موجود به ویژه برای بهبود بازیافت آنالیت هایی با فراریت متوسط تا بالا ابداع شد. این تکنیک براساس روش های تجزیه قبلی توسعه یافته است. از اهداف دیگر این تکنیک بهبود در آنالیزهایUltra trace با استفاده از تکنیک ریزاستخراج با فاز جامد (SPME) به ویژه تحت شرایط نسبت های نامطلوب فازها می باشد. تکنیک SBSE  براساس جذب سطحی است. در این روش، جذب سطحی شکلی از جداسازی یا تفکیک بر اساس حل شدن در یک پلیمر مایع به شکل نمونه مایع یا بخار است که در نتیجه باعث جذب توده یا نگهداری توده می شود.
SBSE پیشرفت بزرگی برای نمونه گیری در فاز مایع می باشد و بر اساس جذب سطحی آنالیت های مورد بررسی بر روی غشایی از PDMS (پلی دی متیل سیلوکسان) می باشد.

.

مزایا:
۱- این روش سریعتر از تکنیک های مرسوم می باشد.
۲- حذف مراحل آماده سازی نمونه از لحاظ زمان، هزینه و حلال ها از مهمترین مزایا است.
۳- حساسیت بیشتر از ۱۰۰۰ بار نسبت به SPME داراست.
۴- محدودیت های بسیار کمتر در تعیین ترکیبات دارد.
۵- تکرارپذیری بالایی دارد.
۶- استفاده چندین بار از ستونها امکان پذیر است.
۷- استخراج چندین نمونه به طور همزمان صورت می گیرد.
۸- کمی، با دامنه خطی وسیع است.
۹- انجام آنالیزهای واجذب حرارتی و کروماتوگرافی گازی به صورت اتوماتیک
۱۰- بازیافت آنالیت ها قابل پیش بینی است.