متخصص طب سنتی، قدیر محمدی، درباره کاربرد دارویی آویشن چنین توضیح می دهد: به طور کلی باید گفت آویشن، گیاه علفی از خانواده نعناع بوده و  مزاج این گیاه گرم و خشک است، بنابراین اگر این گیاه به فردی تجویز کرد که طبع گرمی دارد یا به طور مداوم از آن مصرف کند می تواند اثرات خشکی و گرمی در فرد باقی بگذارد. بیشترین کارکرد آن در طب سنتی مربوط به درمان بیماری های دستگاه تنفس می شود، این گیاه می توانند ریه ها را تقویت کند، ضد سرفه و خلط آور خوبی است.

مزرعه آویشن باغی

آویشن خاصیت ضد قارچی و میکروبی دارد. ترکیبات تیمول و کارواکرول مهمترین ترکیبات فنولی درعصاره دارویی آویشن است؛ براین اساس از آویشن برای تولید محلول شستشوی دهان در مواجه با عفونت استفاده می شود .این گیاه دارای ساپونین، فلاون‌ و تانن نیز می باشد.

براین اساس برای درمان سرفه، گلودرد، برونشیت، سیاه سرفه، التهابات دستگاه تنفس فوقانی و تحتانی همچنین آسم می توان از آن استفاده کرد.آویشن کاربردهای غیردرمانی نیز دارد در صنایع بهداشتی و آرایشی استفاده می شود.در طب سنتی ماسک آویشن به همراه ختمی می تواند برای ازبین بردن لک های صورت و لطافت آن کاربرد دارد.

اویشن را نباید افرادی که دچار تب هستند، استفاده کنند. اگر به افرادی که دچار این عارضه هستند آویشن داده شود، میزان تب در آنها افزایش خواهد یافت. به طور کلی بهتر است کودکان زیر دوسال از آن استفاده نکنند، زیرا به طور ذاتی مزاج این گروه سنی گرم است؛ همچین بافت بدن آنها ظریف بوده و نفوذپذیری داروها در بدن آنها زیاد است، بنابراین ممکن است سلامت آنها را مختل کند.