نام فارسی: برنج

نام انگلیسی: Rice

نام علمی: Oryza sativa

خانواده: Poaceae, Graminaceae

خواص درمانی: ضد درد، ضد تب، ضد التهاب، ضد سرفه، ضد نفخ، ضد تهوع، افزایش‌دهنده قوای جنسی، ادرارآور، مقوی معده، مُسکن، کاهش‌دهنده عرق بدن، برطرف‌کننده تشنگی، خواب‌آور، کاهش‌دهنده پرفشاری خون، کاهش‌ تحریکات معده و روده.

* برنج سفید از سایر انواع آن بهتر و غذائیت آن بیشتر است.

* برای پیچش شکم، اسهال و بیماری کبدی برنج پخته مفید است، و مولد منی است.

* هرگاه با دوغ تازه، ماست و یا سماق خورده شود، انواع اسهال صفراوی و التهابات و حرارت معده را برطرف می‌کند.

* خوردن آب برنج پخته مخلوط با شیر ضمن نرم کردن سینه اگر به مدت ۱۰ روز ادامه یابد، منی را زیاد می‌کند، خوردن شیر برنج نیز برای ازدیاد منی مفید است.

* آب برنج چلتوک ساقط کننده جنین است.

ماده مؤثّره: کربوهیدرات، پروتئین، فیبر، چربی، ویتامین‌های: B₁، B₂، B₃، B₅، B₆، B₉، فسفر، پتاسیم، کلسیم، منیزیوم، منگنز، روی و آهن.

اندام مورد استفاده: دانه.

نکات مهم: فاقد عوارض جانبی می‌باشد.

پونه پورامینی (کارشناس ارشد گیاهان دارویی)

منبع: ۱- گیاهان دارویی و گیاه درمانی، تالیف دکتر محمدحسین صالحی سورمقی، انتشارات دنیای تغذیه، تابستان ۱۳۸۹.

۲- سایت ویکی‌پدیا، دانشنامه آزاد، برنج.