بررسی اثر دمای خشک کردن و ذخیره سازی ریشه گیاه دارویی شیرین بیان بر ظرفیت آنتی اکسیدانی آن

.

امروزه مصرف آنتی اکسیدان های سنتزی علی رغم کارایی بالا و ارزانی نسبی که دارند، به دلیل سمیت و سرطان زایی آنها ، رو به کاهش گذاشته است؛ از اینرو در سال های اخیر تحقیقات بر روی دستیابی به آنتی اکسیدان های سالم تر از منابع طبیعی متمرکز شده است[۱]. شیرین بیان از خانواده پروانه آساها[۲]،گیاهی است که دارای فعالیت ضدسرطان، ضد ویروس ،ضد سم ،آنتی اکسیدانی و… می باشد[۵- ۳] . انجام پژوهش های جدید بر روی این گیاه به عنوان یک مکمل گیاهی غنی از انواع مواد فعال زیستی گامی موثر در جهت استفاده  بیشتر این گیاه در صنایع دارویی می باشد. [۶] . در این مطالعه تاثیر دما در فرآیند خشک کردن و نگاهداری ریشه شیرین بیان بر ظرفیت آنتی اکسیدانی  آن بررسی شد. ریشه شیرین بیان پس از جمع آوری تحت میانگین دمایی متفاوت شامل ۱۷- ، ۲۲، ۳۰، ۳۵ و ۴۵ درجه سانتی گراد خشک و ذخیره سازی شد .عصاره ریشه ها به نسبت ۱ به ۱۰ به کمک اتانول ۹۷% با روش ماسراسیون استخراج شد و از مدل شیمیایی بتاکاروتن- لینولئیک اسید به منظور ارزیابی میزان فعالیت آنتی اکسیدانی استفاده گردید [۹- ۷] . نتایج به کار گیری مدل شیمیایی بتا کاروتن – لینولئیک اسید نشان داد که ریشه این گیاه از نظر خواص آنتی اکسیدانی پر اهمیت می باشد. بیشترین درصد فعالیت آنتی اکسیدانی مربوط به ریشه هایی که در میانگین دمایی ۲۲ درجه سانتی گراد خشک شده اند (۵۲/۹۱%) ونیزکمترین نسبت سرعت اکسیداسیون مربوط به این دمای خشک کردن (۰۸۴/۰) می باشد.هم چنین کمترین درصدفعالیت آنتی اکسیدانی مربوط به ریشه هایی که در میانگین دمایی ۱۷- درجه سانتی گراد ذخیره سازی شده اند (۷۴/۷۲%) می باشد. با توجه به نتایج بدست آمده ، بهینه دمای خشک کردن و ذخیره سازی ریشه شیرین بیان دمای اتاق گزارش می شود.

کلمات کلیدی: ریشه شیرین بیان، فعالیت آنتی اکسیدانی، آنتی اکسیدان های طبیعی ، بهینه دمای خشک کردن