گرایش عمومی جامعه به استفاده از داروها و درمان‌های گیاهی و به طور کلی فرآورده‌های طبیعی به ویژه در طی سال‌های اخیر رو به افزایش بوده که اثبات اثرات مخرب و جانبی داروهای شیمیایی از یک طرف و ایجاد آلودگی‌های زیست محیطی که کره زمین را تهدید می‌کند از سوی دیگر باعث چنین رویکردی در جامعه شده است.

به گزارش خبرنگار کشاورزی خبرگزاری دانشجویان ایران(ایسنا)، براساس اطلاعات موجود کارشناسان بیش از۶۰ درصد مردم آلمان و بلژیک و۷۴ درصد انگلیسی‌ ها تمایل به استفاده از درمان‌های طبیعی گیاهی دارند ضمن اینکه طبق آمارسازمان بهداشت جهانی بالغ بر۸۰ درصد مردم جهان به ویژه در کشورهای در حال توسعه و نواحی فقیر و دور افتاده عمده‌ترین نیازهای درمانی خود را از گیاهان دارویی تامین می‌کنند.

از سوی دیگر گیاهان دارویی جزء ذخایر و منابع طبیعی هستند و بسیاری از کشورها کم یا زیاد از یک چنین منبعی برخوردارند که نوع، تعداد و تنوع گونه‌های گیاهی براساس شرایط و موقعیت جغرافیایی هر منطقه متفاوت است اما متاسفانه سودآوری‌های کلان اقتصادی و توجه روز افزون به تجارت جهانی گیاهان دارویی، مشکلات و مسائل ناگواری را برای این منابع به وجود آورده و نسل گونه‌های گیاهی را با خطر انقراض مواجه ساخته است چرا که بخش عظیمی از تجارت، مربوط به گونه‌های گیاهی دارویی است که از طبیعت جمع آوری شده و بعضا با شیوه‌های نادرست، نه تنها به انقراض نسل گونه‌ها می‌انجامد بلکه تنوع زیستی منطقه و جهان را نیز با خطر نابودی مواجه می‌سازد.

درارزیابی جایگاه صنعت گیاهان دارویی دکترحسن نظریان یک متخصص گیاهان دارویی با اشاره به اینکه از قریب به ۲۰ سال گذشته تاکنون اهتمام به گیاهان دارویی درهمه زمین‌های زیست شناختی، شیمی گیاهی، پزشکی و داروسازی بیشتر شده است،می گوید: کارخانه‌های داروسازی بخشی از تولیدات خود را به گیاهان دارویی و فرآورده‌های گیاهی اختصاص داده‌اند ضمن اینکه تعداد فروشگاه‌های گیاهان دارویی که حاوی محصولات حاصل از اندام های گیاهی یا فرآورده‌های صنعتی آنهاست رو به فزونی نهاده است.

وی ادامه می دهد: تجارت گیاهان دارویی در داخل و مبادلات آنها با خارج از کشور به مراتب بیش از پیش شده که این پیشرفت قابل توجه است والبته دلایل این پیشرفت را می‌توان دربالا رفتن سطح دانش عمومی در کشور که این خود موجب بالا رفتن اقبال جمعی به گیاهان دارویی دانست چرا که با بالا رفتن تقاضا تولید نیز افزایش خواهد یافت و افزایش تولید به نوبه‌ی خود موجب افزایش اشتغال زایی نیز خواهد شد. بنابر این توجه به این صنعت در تمایم زمینه‌ها، رونق اقتصادی را در سطح کشور در پی خواهد داشت.

این متخصص گیاهان دارویی به راهکارهای عمومی و اجتماعی توسعه و رشد این صنعت اشاره می کند ومی گوید:برای رشد این صنعت راهکارهای متعددی وجود دارد که باید همگی مانند اتصال حلقه‌های زنجیر توامان صورت پذیرد تا نتیجه‌ی رضایت بخشی حاصل شود که روشن‌سازی اعتقادات جمعی به اهمیت گیاهان دارویی از سوی ارگان‌های اطلاع رسان از جمله صدا و سیمای جمهوری اسلامی و روزنامه‌ها،روشنگری در جهت آشناسازی مردم به جایگاه این علم در دین مبین اسلام با بهره‌گیری از گفتارهای معصومین(علیهم‌السلام) از سوی علمای دینی و متخصصین گیاهان دارویی،بالا بردن سطح دانش مردم در زمینه گیاهان دارویی با به کارگیری وسایل ارتباط جمعی به خصوص شبکه‌های پربیننده‌ی صدا و سیما،ایجاد اطمینان در تولید کنندگان با بسترسازی مناسب برای ادامه فعالیت و مراحل پس از تولید از جمله عرضه محصولات تولیدی به بازارهای داخلی یا خارجی توسط مسئولین کشور و تقدم محصولات تولید داخلی و ارج نهادن بر تولید کنندگان داخلی از سوی مسئولین اقتصادی و سایر مسئولین کشاورزی برخی از این راهکارها محسوب می شوند .

نظریان درباره چشم اندازآتی این صنعت می گوید: تاکنون خوشبختانه روند توجهات عمومی و مسئولین کمابیش قابل توجه بوده است. در عین حال در وضعیت ایده آل نبوده است زیرا جایگاه گیاهان دارویی ریشه در دین و فرهنگ ایرانی دارد. بنابراین شایسته است گام‌های استوارتر و با برنامه‌تری برای آینده این علم مهم برداشته شود و شاهد این باشیم که کشورمان به امید پروردگار در راس کشورها در زمینه‌ی گیاهان دارویی قرار گیرد.

لازم به ذکر است که استفاده مطلوب، منطقی و بهینه ازاین منابع که به لحاظ فناوری بسیار کم هزینه‌تر و ساده‌تر از صنایع دارویی شیمیایی است می‌تواند ضمن تامین بخشی از نیازهای عمده بهداشتی و درمانی جامعه از خروج مقادیر متنابهی ارز جلوگیری نموده و مانع گسترش وابستگی به بیگانگان شود.

بنابراین با اتخاذ سیاست‌ها و راهکارهای مناسب و مبتنی بر یک شناخت واقع گرایانه از وضعیت موجود این منابع و کاربرد روش‌های علمی و صحیح در تمام ابعاد اعم از کاشت، داشت، برداشت و بهره‌برداری صنعتی و اقتصادی آن، چه از طبیعت و چه به صورت کشت مکانیزه، می‌تان به درکی واقعی و اصولی در خصوص نقش و بازدهی گیاهان دارویی در جوامع رو به رشدی همچون ایران رسید و علاوه بر حفظ و حراست از این سرمایه‌های ملی به شکوفایی و توسعه پایدار جامعه نیز دست یازید.